Ευρισκόμενος στα πρόθυρα του θανάτου, ο Μέγας Αλέξανδρος συγκάλεσε τους
στρατηγούς του και τους κοινοποίησε τις τρεις τελευταίες επιθυμίες του.
1] Να μεταφερθεί το φέρετρο του στους ώμους από τους καλύτερους γιατρούς
της εποχής.
2] Τους θησαυρούς που είχε αποκτήσει [ασήμι, χρυσάφι, πολύτιμους λίθους] » να
τους σκορπίσουν σε όλη τη διαδρομή μέχρι τον τάφο του.
3] Τα χέρια του να μείνουν να λικνίζονται στον αέρα, έξω από το φέρετρο, » σε
θέα όλων.
Ένας από τους στρατηγούς, έκπληκτος από τις ασυνήθιστες επιθυμίες, ρώτησε
τον Αλέξανδρο ποιοι ήταν οι λόγοι.
Ο Αλέξανδρος του εξήγησε:
1] Θέλω οι πιο διαπρεπείς γιατροί να σηκώσουν το φέρετρο μου, για να » μπορούν να δείξουν με αυτό τον τρόπο ότι ούτε εκείνοι *δεν έχουν, μπροστά
στο θάνατο, τη δύναμη να θεραπεύουν!*
2] Θέλω το έδαφος να καλυφθεί από τους θησαυρούς μου, για να μπορούν όλοι
να βλέπουν ότι *τα αγαθά που αποκτούμε εδώ, εδώ παραμένουν!*
3] Θέλω τα χέρια μου να αιωρούνται στον αέρα, για να μπορούν οι άνθρωποι
να βλέπουν ότι *ερχόμαστε με τα χέρια άδεια και με τα χέρια άδεια φεύγουμε*, όταν τελειώσει για εμάς *ο πιο πολύτιμος θησαυρός που είναι ο χρόνος!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου