Περίεργος τίτλος, όλοι ξέρουμε τα γυμναστήρια όπου είμαι σίγουρος πολλοί θητεύσαμε κάποτε.
Τα γυμναστήρια της ψυχής όμως φαντάζεστε ποια είναι; Μπορεί να μην έχουν έξω ταμπέλλες με ωραία σώματα, νέον πινακίδες φαντακτερές αλλά γυμνάζουν εξίσου τη ψυχή. Οι εκκλησίες μας τις οποίες αν δει κάποιος σ΄ ένα γενικότερο πλαίσιο είναι η αρένα που παλεύουν οι ψυχές για τη σωτηρία του τους μέσα από το αγιασμό τους που προϋποθέτει μεγάλους και συνεχείς αγώνες.
Προς Θεού εξαιρετικά χρήσιμα τα γυμναστήρια και όπως έλεγαν και οι αρχαίοι Έλληνες «νους υγιής εν σώματι υγιή». Και εγώ ο ίδιος γυμνάζομαι αδιαλείπτως καθημερινά!!. Αλλά αδιάλειπτη προσευχή δυστυχώς δεν έχω!
Μερικές σκέψεις μου θα ήθελα να παραθέσω. Αναλογιζόμουν το πρωί στο γυμναστήριο που πήγα τι κάνει ο άνθρωπος για το σώμα του, για την σωματική του υγεία. Προσπάθησα να το συσχετίσω με τα πνευματικά γυμναστήρια, τις εκκλησίες μας και γενικότερα την πνευματική ζωή.
Το γυμναστήριο ανοίγει στις 6 το πρωί και πολύς κόσμος συναθροίζεται για να ξεκινήσει τη γυμναστική. Εγερτήριο φαντάζομαι στις 5 το πρωί. Πόσοι από εμάς θα εγειρόμασταν τέτοια ώρα για να πάμε εκκλησία ή να προσευχηθούμε. Πόσοι από το προηγούμενο βράδυ φτιάχνουν την αθλητική τους τσάντα, τα energy drinks για να είναι έτοιμοι το πρωί; Πόσοι όμως προετοιμάζονται από το προηγούμενο βράδυ για τη Θεία Κοινωνία;
Νοιαζόμαστε για το σώμα μας, την καλαισθησία του σώματος, τους κοιλιακούς μυς, πόσο λίπος έχουμε, την ανόρθωση διαφόρων σημείων του σώματος. Νοιαζόμαστε όμως για την ψυχή μας, την αποβολή των τοξινών, όπως πολύ καλά κάνουμε με τη γυμναστική για το σώμα μας; Ασχολούμαστε με την καλαισθησία της ψυχής μας την εξάσκηση των αρετών; Ακούμε τις εντολές του γυμναστή μας για να πετύχουμε το ωραίο και υγιές σώμα, τις εντολές του Χριστού οι οποίες είναι η ιατρική συνταγή για την αποβολή των παθών μας, τον αγιασμό και τελικά την Θέωση;
Είμαστε διατεθειμένοι να πληρώσουμε αδρά το γυμναστήριο, το γυμναστή καμιά φορά extra, τα συμπληρώματα διατροφής, τις βιταμίνες για το σώμα μας. Τι κάνουμε για τη ψυχή μας; Η εκκλησία είναι δωρεάν, ο γυμναστής και το όργανό του (ο Χριστός με τους ιερείς) αυτοί και αν δεν θέλουν λεφτά, η Θεία κοινωνία ( σε αντίθεση με τα συμπληρώματα αν μπορεί κάποιος να τα αντιπαραβάλλει) δωρεάν. Τα προτιμούμε ή ενδιαφερόμαστε μόνο γι΄ αυτό που φαίνεται, τη βιτρίνα.
Κάνουμε πολλές φορές και μακροχρόνιες συνδρομές με σκοπό οικονομικό αλλά και πίεσης προς τον εαυτό μας για σωματική άσκηση. Στην εκκλησία τη συνδρομή την έχουμε εκ γενετής, από βαπτίσεως μας, ούτε χρήματα, ούτε κάρτες ούτε τίποτα. Μόνο θέληση για αγώνα και μετάνοια . Αυτό είναι το εισιτήριο για την εκκλησία και την πνευματική ζωή. Στα υπόλοιπα μας βοηθά ο προσωπικός μας γυμναστής, ο Χριστός.
Πολλές φορές βλέπω άλλους, αλλά και μένα, να επιδεικνύουν υπερβάλλοντα ζήλο στις ασκήσεις, να ιδρώνουν, να φωνάζουν μέσα από την πίεση της άσκησης, να τραυματίζονται πολλές φορές. Δείχνουμε τον ίδιο ζήλο όταν πρόκειται για την ψυχή άραγε; Πόσο ιδρώνουμε στην προσπάθεια για πνευματική ζωή, αν μας πουν να κάνουμε μετάνοιες δεν βαριόμαστε, ενώ τις ίδιες και δυσκολότερες ασκήσεις τελούμε στο γυμναστήριο; Στην εκκλησία αντίθετα δεν τραυματιζόμαστε αλλά επουλώνουμε πληγές. Αυτή είναι η διαφορά.
Είμαστε έτοιμοι να ακολουθήσουμε τις οποιεσδήποτε οδηγίες του γυμναστή προκειμένου να φτιάξουμε ωραίο και θελκτικό σώμα. Κόπο, χρήματα, ώρα. Είμαστε έτοιμοι όμως να ακολουθήσουμε το Χριστό στη στενή και τεθλιμμένη οδό που και ψυχικό κόπο έχει αλλά και σωματικό;
Στεκόμαστε στον καθρέφτη πολλές φορές και μικροσκοπούμε το εαυτό μας, αυτό δεν μ΄αρέσει, εδώ θέλω περισσότερους μυς, εκεί λιγότερο λίπος. Μπορούμε να αντικρύσουμε τον εαυτό μας όπως πραγματικά είμαστε, να τον κρίνουμε αντικειμενικά , να δούμε ατέλειες, σημεία προς διόρθωση; Καθρέφτης μας είναι η εκκλησία , ο πνευματικός μας αλλά πάνω από όλα το παράδειγμα του Χριστού.
Η συνύπαρξη σωματικής εκγύμνασης με ενδιαφέρον για την ψυχή μας, για πνευματική ζωή είναι ο καλύτερος συνδυασμός. Γιατί ο ναός της ψυχής είναι το σώμα και πάντα χωρίς υπερβολές ένα υγιές σώμα βοηθά στην ανάταση της ψυχής.
Ας σταθούμε μέσα στην εκκλησία , δίπλα στο Χριστό και ας Τον αφήσουμε να μας γυμνάσει όπως ο Ίδιος ξέρει για το δικό μας συμφέρον και μόνο και ας δώσουμε τουλάχιστον την ίδια σημασία που δίνουμε στο σώμα μας και στην ψυχή μας.
Καλή ανάσταση
Νέαρχος Παναγή
Λεμεσός
ΠΗΓΗ: http://www.pentapostagma.gr/2012/03/blog-post_6869.html#ixzz1qOXN9HBd
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου