1. Αναγραμματισμένες λέξεις
Χωρίζουμε τα παιδιά σε ομάδες. Γράφουμε μια λέξη με ανακατεμένα τα γράμματα. Οι ομάδες προσπαθούν να σχηματίσουν τη λέξη, βάζοντας τα γράμματα στη σωστή σειρά.
2. Σβήνω τα γράμματα
Το κάθε παιδί γράφει λέξεις με τον ίδιο αριθμό γραμμάτων που προκαθορίζεται. Στη συνέχεια έχουμε σε καρτελάκια γράμματα του αλφαβήτου -ένα καρτελάκι για κάθε γράμμα. Τραβάμε ένα καρτελάκι και δείχνουμε το γράμμα στους παίχτες. Αυτοί το διαγράφουν από τη λέξη τους. Νικητής είναι όποιος σβήσει τα γράμματα των λέξεων γρηγορότερα. Αν υπάρχει δυο ή περισσότερες φορές το ίδιο γράμμα, διαγράφονται όλα τα ίδια.
3. Σχηματίζω λέξεις
Έχουμε τα γράμματα του αλφαβήτου σε έναν φάκελο. Ανάλογα με τις επιθυμίες των παιχτών, ανασύρουμε φωνήεν ή σύμφωνο. Ανασύρουμε συνολικά 9 γράμματα. Νικητής είναι όποιος με τα περισσότερα από τα 9 γράμματα φτιάξει τη μεγαλύτερη λέξη.
4. Παιχνίδι με τα αρχικά
Σε ένα φύλλο χαρτί, τραβάμε μια κάθετη γραμμή ώστε να σχηματισθούν δυο στήλες. Στη μία στήλη γράφουμε το αλφάβητο με τη σειρά, κάθετα. Στη διπλανή στήλη, γράφουμε στην τύχη κάποιο γράμμα και μετά συνεχίζουμε το αλφάβητο μέχρι το Ω, οπότε ξεκινάμε πάλι από το Α μέχρι να τελειώσουν τα γράμματα της α' στήλης.
Παίρνουν όλοι οι παίχτες το χαρτί με τα 24 ζεύγη γραμμάτων και προσπαθούν να βρουν ονόματα σημαντικών προσώπων με τα αρχικά που έχουν στο χαρτί τους (π.χ. αν το πρώτο ζεύγος είναι το ΑΚ, μπορούν να αναφερθούν στον Ανδρέα Καρκαβίτσα). Τα πρόσωπα μπορεί να είναι ποιητές, λογοτέχνες, ηθοποιοί, αθλητές, ακόμη και παιδιά της συνάντησης.
Κερδίζει η ομάδα που πρώτη θα βρει τα 24 ονόματα.
5. ΤΑΜΠΟΥ
Χωρίζουμε τα παιδιά σε ομάδες. Σε καρτελάκια έχουμε γράψει 1 λέξη με έντονα γράμματα και άλλες 5 λέξεις, σχετικές με την προηγούμενη, με μικρότερα γράμματα. Ένα παιδί από κάθε ομάδα παίρνει ένα καρτελάκι και προσπαθεί να περιγράψει στα υπόλοιπα παιδιά της ομάδας του την έντονα γραμμένη λέξη, χωρίς να χρησιμοποιήσει για την περιγραφή της τις άλλες 5 λέξεις. Κερδίζει βαθμούς η ομάδα μόνο στην περίπτωση που βρουν την υπό περιγραφή λέξη. Την ίδια διαδικασία ακολουθούν και οι λοιπές ομάδες.
6. Αλυσίδες με λέξεις
Χωρίζουμε τα παιδιά σε ομάδες. Ζητάμε από την πρώτη ομάδα να μας πει το όνομα μιας πόλης. Μόλις την πει, ζητάμε απ' την επόμενη ομάδα να πει όνομα πόλης που να αρχίζει απ' το τελευταίο γράμμα της λέξης που ανέφερε η προηγούμενη. Το ίδιο απ' την τρίτη ομάδα, την τέταρτη κ.ο.κ. Όποια ομάδα δεν καταφέρει να βρει τέτοιο όνομα μέχρι να μετρήσουμε αντιστρόφως απ' το 10 ως το 1, βγαίνει απ' το παιχνίδι και συνεχίζουμε με τις υπόλοιπες ομάδες. Απ' το παιχνίδι βγαίνει και η ομάδα που θα επαναλάβει λέξη που ήδη έχει ακουστεί. Νικήτρια είναι η ομάδα που θα μείνει τελευταία.
Παράδειγμα: Αθήνα - Αλεξανδρούπολη - Ηλιούπολη - Ηγουμενίτσα -Άργος - Σητεία - Άρτα - Άλιμος - Σουφλί - Ιστιαία κτλ.
Εκτός από ονόματα πόλεων, το παιχνίδι μπορεί να γίνει και με άλλα θέματα: ζώα, λαχανικά, ρούχα, αρρώστιες, πουλιά, ψάρια, λουλούδια, αντρικά ονόματα, γυναικεία ονόματα, ποιητές, πεζογράφους, καλλιτέχνες, επιστήμονες, χώρες, ποτάμια, επαγγέλματα, δέντρα, βιβλία, αρετές, κακίες, τρόφιμα, ονόματα από την Αγία Γραφή, μουσικά όργανα.
Μπορούμε ακόμη να εναλλάσσουμε μεταξύ τους τις κατηγορίες. Δηλαδή, να ζητήσουμε απ' την πρώτη ομάδα να μας πει όνομα πόλης, απ' τη δεύτερη ζώο, απ' την τρίτη αντρικό όνομα κοκ.
7. Ομοιοκαταληξίες
Ο κατηχητής δίνει μια κατάληξη λέξεων (-άκι, -άδι, -άδα, -όνι, -ίτι, -άτσα κτλ.) και καλεί τις ομάδες, ξεκινώντας από την πρώτη, να βρουν ουσιαστικά με την κατάληξη αυτή. Όποια ομάδα δεν μπορεί να βρει τέτοια λέξη ή επαναλαμβάνει λέξη που έχει ήδη αναφερθεί βγαίνει από το παιχνίδι. Οι υπόλοιπες ομάδες συνεχίζουν μέχρι να μείνει μόνο μία, που θα είναι και η νικήτρια.
8. Μπουμ
Οι παίχτες αρχίζουν με τη σειρά να μετρούν από το 1. Στο 7 όμως, καθώς και στα πολλαπλάσια του 7 και στους αριθμούς που λήγουν σε 7, λένε «μπουμ» αντί για τον αριθμό. Όποιος δεν θυμηθεί να πει «μπουμ» και πει τον αριθμό της σειράς ή πει τον αριθμό αυτό μετά το «μπουμ» που είπε ο προηγούμενος βγαίνει από το παιχνίδι. Στο τέλος μένει ο νικητής.
Παράδειγμα: 1, 2, 3, 4, 5, 6, μπουμ, 8, 9, 10, 11, 12, 13, μπουμ, 15, 16, μπουμ, 18, 19, 20, μπουμ, 22, 23, 24, 25, 26, μπουμ, μπουμ, 29, 30 κοκ.
9. Τζιζ μπουμ
Αν θέλουμε να δυσκολέψουμε το προηγούμενο παιχνίδι βάζουμε τους παίκτες στο 5 και τα πολλαπλάσια του να λένε «τζιζ». Όταν έχουμε συνδυασμό πολλαπλάσιου και του πέντε και του επτά πρέπει να λένεν «τζιζ-μπουμ». Παράδειγμα: 1, 2, 3, 4, τζιζ, 6, μπουμ, 8, 9, τζιζ, 11, 12, 13, μπουμ, τζιζ, 16, μπουμ, 18, 19, τζιζ, μπουμ, 22, 23, 24, τζιζ, 26, μπουμ, μπουμ, 29, τζιζ, 31, 32, 33, 34, τζιζ-μπουμ, κοκ.
10. Παροιμίες ασυμπλήρωτες
Ο κατηχητής λέει μερικές παροιμίες -ή μάλλον, λέει μισές παροιμίες- (π.χ. όπου λαλούν..., καθαρός ουρανός...), τις οποίες οι ομάδες σημειώνουν. Μόλις τελειώσει η υπαγόρευση, οι ομάδες καλούνται να τις συμπληρώσουν. Η ομάδα που θα συμπληρώσει τις περισσότερες παροιμίες είναι η νικήτρια.
11. Παροιμίες ανακατεμένες
Κάθε παιδί παίρνει δύο χαρτιά. Στο ένα γράφει την μισή παροιμία και στο άλλο την άλλη μισή (δηλ. στο ένα χαρτί γράφει «καθαρός ουρανός» και στο άλλο «αστραπές δε φοβάται»).
Κατόπιν βάζουμε σε ένα κουτάκι τα χαρτιά με τα πρώτα μισά των παροιμιών και σ' ένα άλλο τα δεύτερα μισά.
Στη συνέχεια, παίρνουμε στην τύχη ένα χαρτί απ' το ένα κουτί και ένα απ' το άλλο και τα διαβάζουμε.
Το αποτέλεσμα θα είναι ξεκαρδιστικό! Π.χ. «Όποιος βιάζεται - τα κάνει κρεμαστάρια» ή «Καθαρός ουρανός - αργεί να ξημερώσει».
12. Το γιατί και το διότι
Τα παιδιά χωρίζονται σε δύο ομάδες και παίρνουν το καθένα από ένα χαρτάκι. Κάθε παιδί της μιας ομάδας γράφει μια ερώτηση που αρχίζει με το «γιατί» (π.χ. Γιατί ο ήλιος ανατέλλει απ' την ανατολή;) και κάθε παιδί της δεύτερης ομάδας γράφει μια καταφατική πρόταση με το «διότι» (π.χ. Διότι οι κάλτσες μου είναι πράσινες).
Στη συνέχεια διαβάζουμε στην τύχη ένα «γιατί» και ένα «διότι».
Οι ερωταποκρίσεις θα είναι πολύ αστείες και η ατμόσφαιρα που θα δημιουργηθεί ιδιαιτέρως ευχάριστη.
13. Ομαδικά σταυρόλεξα
Σχεδιάζουμε σταυρόλεξα, κρυπτόλεξα ή ακροστιχίδες σε μεγάλα χαρτόνια, ώστε να μπορούν να τα βλέπουν όλα τα παιδιά.
Ο κατηχητής διαβάζει τις περιγραφές των λέξεων (στα σταυρόλεξα και τις ακροστιχίδες) ή ποιες λέξεις πρέπει να βρεθούν (στα κρυπτόλεξα) και κάθε ομάδα με τη σειρά προσπαθεί να βρει την αντίστοιχη λέξη. Αν δεν μπορέσει, απαντά η επόμενη ομάδα. Το παιχνίδι συνεχίζεται μέχρι να λυθεί το σταυρόλεξο, να συμπληρωθεί η ακροστιχίδα ή να βρεθούν όλες οι λέξεις του κρυπτολέξου. Κερδίζει η ομάδα που θα βρει τις περισσότερες λέξεις.
14. Κοκορομαχίες
Δένουμε στα μέτωπα δύο παιδιών από ένα λουκούμι, τυλιγμένο σε σπάγκο. Με τα χέρια στις πλάτες και αναπηδήματα, ο ένας προσπαθεί να φάει το λουκούμι του άλλου. Κερδίζει όποιος το πετύχει.
15. Το ψάρεμα
Ένας απ' την παρέα γίνεται ψαράς κι οι υπόλοιποι παριστάνουνε τα ψάρια. Ο ψαράς ανεβαίνει πάνω σε μια καρέκλα, κρατώντας στο χέρι ένα καλάμι, απ' το οποίο κρέμεται ένας σπάγκος μ' ένα ελκυστικό δόλωμα (γλυκό, λουκούμι κτλ.) κι αρχίζει να περιφέρει το «αγκίστρι» του μπροστά από τη μύτη των ψαριών, χωρίς βέβαια να τους το δίνει και στο στόμα.
Τα κακόμοιρα τα ψάρια καταβάλλουν φιλότιμες προσπάθειες να χάψουν με το στόμα τους και μόνο το δόλωμα, γιατί δεν επιτρέπεται να χρησιμοποιήσουν τα χέρια, τα οποία έχουν πίσω στην πλάτη.
Όταν στο τέλος κάποιο «ψάρι» κατορθώσει να χάψει το δόλωμα, αφού το μασουλήσει, παίρνει τη θέση του ψαρά, ο οποίος απ' τη στιγμή εκείνη μεταμορφώνεται σε ψάρι.
16. Ποιος θα φάει το λουκούμι
Στη μέση ενός μακριού σπάγκου δένουμε ένα λουκούμι τυλιγμένο σε χαρτί. Ύστερα καλούμε δυο παίχτες και τους τοποθετούμε τον ένα απέναντι στον άλλο, στις δύο άκρες του σπάγκου. Τους βάζουμε στο στόμα τις άκρες και δίνουμε το σύνθημα.
Οι παίχτες αρχίζουν να μασούν τον σπάγκο. Κερδίζει αυτός που θα φτάσει πρώτος στο λουκούμι, οπότε και θα το φάει.
17. Τάισμα πλάτη με πλάτη
Παίζεται με δύο παίχτες, που στέκονται έχοντας ο ένας την πλάτη του στραμμένη στην πλάτη του άλλου. Ο καθένας κρατάει στα χέρια του ένα καλάμι, απ' το οποίο κρέμεται προς τα πίσω ένα κομμάτι κέικ ή ένα λουκούμι.
Κάθε παίχτης προσπαθεί να φάει το γλύκισμα που κρέμεται μπροστά του, ενώ ο άλλος προσπαθεί με διάφορες κινήσεις να τον εμποδίσει.
Αυτός που θα φάει πρώτος το γλυκό του άλλου είναι και νικητής.
18. Λουκούμι στην καρέκλα
Τοποθετούμε ανάποδα μια ξύλινη καρέκλα, με τα «γόνατα» προς τα κάτω και την «πλάτη» προς τα πάνω. Στο οριζόντιο μέρος της ράχης της καρέκλας βάζουμε ένα λουκούμι και καλούμε τους παίχτες με τη σειρά να ακουμπήσουν τα γόνατα τους στα πόδια της καρέκλας και με τα χέρια πίσω να φάνε το λουκούμι.
Θα είναι αρκετά δύσκολο εγχείρημα, καθώς η καρέκλα θα πέφτει προς τα εμπρός, όμως η δόξα του νικητή θα είναι μεγαλύτερη!
19. Ρεπερτόριο τραγουδιών
Χωρίζουμε τα παιδιά σε ομάδες. Η πρώτη ομάδα αρχίζει ένα τραγούδι. Μόλις τη διακόψει ο κατηχητής, πρέπει η δεύτερη ομάδα να αρχίσει άλλο τραγούδι και μόλις διακοπεί και αυτή συνεχίζει το δικό της τραγούδι η τρίτη κοκ. Η ομάδα που δε βρίσκει τραγούδι να πει (δε διαθέτει μεγάλο ρεπερτόριο) ή επαναλαμβάνει τραγούδι που ήδη είπαν άλλοι, βγαίνει από το παιχνίδι και συνεχίζουν οι υπόλοιπες ομάδες μέχρι να μείνει η νικήτρια.
Μπορούν να ορισθούν και θεματικές ενότητες ή είδη τραγουδιών -π.χ. ρεμπέτικα ή τραγούδια που αναφέρουν ονόματα.
20. Ο μαέστρος
Ένα παιδί πηγαίνει κάπου παράμερα. Τα άλλα παιδιά παίζουν όλα μαζί, κάνοντας με τα χέρια τους ένα μουσικό όργανο -π.χ. πιάνο, βιολί, τύμπανα, κιθάρα, κλαρίνο κτλ. και συγχρόνως τραγουδούν ένα τραγούδι.
Ένας απ' αυτούς είναι αρχιμουσικός που αλλάζει όργανο όταν θέλει και μαζί του αλλάζουν όλα τα παιδιά.
Το παιδί που είχε βγει έξω καλείται να ανακαλύψει τον μαέστρο, δηλαδή αυτόν που αλλάζει πρώτος όργανο.
21. Μουσικές καρέκλες
Παίρνουμε τόσες καρέκλες, ώστε να είναι λιγότερες κατά μία από τον αριθμό των παιχτών. Τις τοποθετούμε σε ευθεία γραμμή, έτσι ώστε οι πλάτες τους να είναι η μια από την μια μεριά και η άλλη από την άλλη.
Τα παιδιά στέκονται όρθια γύρω από τις καρέκλες, το ένα πίσω από το άλλο. Ο κατηχητής αναλαμβάνει να δίνει το ρυθμό είτε τραγουδώντας ο ίδιος και χειροκροτώντας είτε παίζοντας κάποιο μουσικό όργανο είτε αναβοσβήνοντας το κασετόφωνο.
Μόλις οι παίχτες ακούσουν τη μουσική, αρχίζουν να τρέχουν κυκλικά, γύρω από τις καρέκλες, και όταν ο αρχηγός σταματήσει απότομα τη μουσική, κάθονται στην πιο κοντινή τους καρέκλα. Δεν πρέπει να καθίσουν δύο παίχτες στην ίδια καρέκλα. Όποιος μείνει όρθιος βγαίνει από το παιχνίδι.
Κατόπιν, αφαιρούμε μία καρέκλα και η μουσική ξαναρχίζει. Αμέσως τα παιδιά σηκώνονται και γυρίζουν πάλι γύρω από τις καρέκλες.
Όταν μείνει μόνο μία καρέκλα για δύο παίχτες, κερδίζει εκείνος που καταφέρνει να καθίσει στη μοναδική καρέκλα που υπάρχει.
22. Παιχνίδι με τον σηματοδότη
Ο κατηχητής ετοιμάζει τρεις δίσκους από χαρτόνι: έναν κόκκινο, έναν πράσινο και έναν πορτοκαλί. Κατόπιν κάθεται σε μια καρέκλα. Ορίζεται και διαιτητής παίρνει τέτοια θέση, ώστε να μπορεί να παρακολουθεί με άνεση όλους τους παίχτες.
Ο κατηχητής κρατάει κάθε φορά έναν δίσκο ψηλά. Όταν δείχνει τον πράσινο, όλοι οι παίχτες κάνουν ένα βήμα μπροστά. Όταν σηκώνει τον κόκκινο, κάνουν όλοι ένα βήμα πίσω και με τον πορτοκαλί μένουν ακίνητοι.
Στην εξέλιξη του γύρου, ο κατηχητής ανεβάζει τον βαθμό δυσκολίας. Ενώ στην αρχή δείχνει τα σήματα με τη σειρά που αλλάζουν τα χρώματα σε έναν σηματοδότη (πράσινο, πορτοκαλί, κόκκινο), στην πορεία αλλάζει ταχύτητα και σειρά εναλλαγής των χρωμάτων.
Όποιος αντιδρά λανθασμένα στις υποδείξεις του αρχηγού, αποβάλλεται από το παιχνίδι. Νικητής είναι ο παίχτης που θα κατορθώσει να μείνει τελευταίος.
23. Σπάσε το κανάτι
Κρεμάμε τρία πήλινα κανάτια γεμάτα με νερό από ένα χοντρό σχοινί, που είναι τεντωμένο ανάμεσα σε δύο σταθερούς πασσάλους, σε ύψος περίπου δύο μέτρων.
Κάθε παίχτης, με δεμένα τα μάτια, κάνει μερικές περιστροφές γύρω από τον εαυτό του και κατόπιν με ένα ραβδί προσπαθεί να χτυπήσει ένα κανάτι. Αν και φαίνεται εύκολο, είναι πολύ δύσκολο μετά από τόσα στριφογυρίσματα...
Αντί για νερό στο κανάτι μπορούν να υπάρχουν καραμέλες, ενώ αντί για κανάτια μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε μπαλόνια με νερό.
24. Ζεστό και κρύο
Οι παίχτες κάθονται στο έδαφος και με κύκλο ορίζουν ποιος θα ψάξει πρώτος. Ο παίχτης στον οποίο έπεσε ο κλήρος απομακρύνεται από την ομάδα, μέχρι οι υπόλοιποι να κρύψουν κάποιο αντικείμενο.
Όταν επιστρέψει, η ομάδα του δίνει κάποιες οδηγίες για την κατεύθυνση που πρέπει να ακολουθήσει με τον εξής τρόπο: Αν ο παίχτης είναι μακριά από το αντικείμενο, φωνάζουν: «πάγος». Όταν πλησιάσει, λένε «παγωμένο». Αν φτάσει πιο κοντά «κρύο». Ύστερα «ζεστό», «πιο ζεστό» και τελικά «καυτό!». Μπορούν ακόμη τα παιδιά αντί να τον καθοδηγούν με λόγια, να χτυπάνε παλαμάκια με τον ρυθμό να εντείνεται όσο περισσότερο πλησιάζει το κρυμμένο αντικείμενο ο παίχτης που ψάχνει.
Αν αυτός ανακαλύψει το αντικείμενο αρχίζει νέος γύρος με άλλον παίχτη να ψάχνει.
25. Εκτιμήσεις
Χωρίζουμε τα παιδιά σε ομάδες. Καλούμε έναν παίχτη από κάθε ομάδα και ζητάμε απ' τον καθένα να υπολογίσει κάτι.
Για παράδειγμα, το ύψος ή το βάρος ενός παιδιού, ορισμένη απόσταση που έχουμε μετρήσει από πριν κ.ά. Αυτός που θα πετύχει ή θα πλησιάσει περισσότερο το πραγματικό αποτέλεσμα κερδίζει.
Μπορεί να ζητηθεί απ' τον καθένα να υπολογίσει μόνος του -χωρίς να κοιτάζει το ρολόι του- πότε θα έχει περάσει ένα λεπτό, αφ' ότου δοθεί το σύνθημα. Μόλις εκτιμήσει πως το λεπτό πέρασε, θα πρέπει να καθίσει στο έδαφος. Ισάριθμα παιδιά χρονομετρούν για να δουν στα πόσα δευτερόλεπτα κάθισε κάθε παίχτης. Όποιος πλησιάσει περισσότερο στον ακριβή χρόνο είναι νικητής.
26. Τα μπαλόνια
Χωρίζουμε τα παιδιά σε ομάδες. Βγάζουμε ένα παιδί από κάθε ομάδα και δίνουμε στο καθένα από ένα μπαλόνι. Όταν δοθεί το σύνθημα, αρχίζουν όλοι μαζί να φουσκώνουν τα μπαλόνια. Όποιος σπάσει πρώτος το μπαλόνι είναι ο νικητής.
27. Ο αρχηγός λέει
Ο κατηχητής δίνει διάφορα παραγγέλματα. Οι παίχτες οφείλουν να υπακούσουν και να τα εκτελέσουν μόνο αν πει προηγουμένως: «Ο αρχηγός λέει...». Π.χ. «Ο αρχηγός λέει να καθίσετε όλοι κάτω». Αν κάποιος υπακούσει χωρίς να έχει πει ο αρχηγός τη φράση αυτή (π.χ. αν πει μόνο «Καθίστε όλοι κάτω»), βγαίνει από το παιχνίδι.
28. Αγώνες Σούμο
Οι αγώνες διεξάγονται ανάμεσα σε δύο παίχτες, κατά προτίμηση ... ευτραφείς. Φουσκώνουν δύο μεγάλα μπαλόνια και τα φορούν μέσα από την μπλούζα, στη θέση της κοιλιάς. Με το σφύριγμα του διαιτητή προσπαθούν, έχοντας τα χέρια στην πλάτη και αναπηδώντας, να χτυπήσει ο ένας το μπαλόνι του άλλου και να το σπάσει. Όποιος το καταφέρει, είναι νικητής.
Οι αγώνες μπορούν να πάρουν και τη μορφή πρωταθλήματος. Από περισσότερα ζευγάρια οι νικητές προκρίνονται για την επόμενη φάση, μέχρι να μείνει ένα ζευγάρι που θα φτάσει στον τελικό, απ' το οποίο θα αναδειχθεί ο νικητής.
Πρόκειται για ένα παιχνίδι απολαυστικό, που δίνει αφορμή για πολύ γέλιο!
29. Τεστ παρατηρητικότητας
Χωρίζουμε τα παιδιά σε ομάδες. Σε ένα τραπέζι βάζουμε καμιά δεκαριά μικροαντικείμενα στη σειρά. Καλούμε έναν παίχτη από κάθε ομάδα να παρατηρήσει ποια είναι τα αντικείμενα αυτά και με ποια σειρά έχουν τοποθετηθεί.
Στη συνέχεια σκεπάζουμε το καθένα με ένα ποτηράκι και καλείται ο παίχτης να θυμηθεί τη σειρά των αντικειμένων.
Κατόπιν, τους αλλάζουμε τη σειρά και καλούμε παίχτη από άλλη ομάδα να τα παρατηρήσει και, αφού τα σκεπάσουμε και τα ξεσκεπάσουμε, να τα αναφέρει στη σωστή σειρά.
Ο παίχτης που θα βρει την σωστή σειρά από τα περισσότερα αντικείμενα είναι και ο νικητής.
30. Γάιδαρος χωρίς ουρά
Ζωγραφίζουμε σε μεγάλο χαρτόνι έναν γάιδαρο, χωρίς να του βάλουμε ουρά. Εκείνος που, με κλειστά τα μάτια, θα σημειώσει με μαρκαδόρο την ουρά του γαϊδάρου στη θέση της ή πιο κοντά, είναι ο νικητής.
31. Αγάλματα
Χωρίζουμε τα παιδιά σε ομάδες. Ο κατηχητής αναγγέλλει ότι θέλει από κάθε ομάδα να κάνει την αναπαράσταση ενός γεγονότος και να το παρουσιάσει ακίνητη, σαν να πρόκειται για άγαλμα.
Σβήνουν τα φώτα και δίνουν χρονικό περιθώριο 20 δευτερολέπτων μέχρι να ετοιμαστεί στα σκοτεινά η ομάδα. Ανάβουν τα φώτα και, αν στο διάστημα της επιθεώρησης των αγαλμάτων κινηθεί ένα παιδί, χάνει η ομάδα του.
Παραδείγματα:
· Ο Παλαιών Πατρών Γερμανός υψώνει το λάβαρο της Επανάστασης
· Ο Αχιλλέας περίλυπος στη σκηνή του για τον θάνατο του Πατρόκλου
· Μεταφορά εφοδίων στα βουνά της Πίνδου
· Αναπαράσταση μάχης
32. Σημαίες και σήματα
Χωρίζουμε τα παιδιά σε ομάδες. Έχουμε εκτυπώσει σε καρτέλες σημαίες διαφόρων χωρών. Ανακατεύουμε τις καρτέλες και καλούμε τις ομάδες να μας πουν σε ποια χώρα ανήκει η σημαία. Κερδίζει η ομάδα που θα βρει τις περισσότερες σημαίες. Το ίδιο μπορεί να γίνει και με σήματα οδικής κυκλοφορίας.
33. Κάνε ό,τι κάνω
Καλούμε ένα παιδί να μιμηθεί τις κινήσεις μας. Παίρνουμε ένα πιάτο στα χέρια μας και δίνουμε σ' αυτόν ένα δεύτερο. Χαϊδεύουμε μερικές φορές τον πάτο του πιάτου και κατόπιν το πρόσωπο μας. Επαναλαμβάνουμε το ίδιο.
Ο παίχτης θα πρέπει να κάνει τις ίδιες ακριβώς κινήσεις, με τη διαφορά ότι προηγουμένως έχουμε μαυρίσει από κάτω το πιάτο που θα του δώσουμε, ώστε να έχουμε ένα ...έγχρωμο αποτέλεσμα!
34. REBUS
Χωρίζουμε τα παιδιά σε ομάδες. Τα rebus είναι συνδυασμός εικόνων και γραμμάτων, που όλα μαζί μας δίνουν μια λέξη ή φράση. Μπορούμε να έχουμε σχεδιάσει rebus σε χαρτόνια από πριν και να οργανώσουμε διαγωνισμό μεταξύ των ομάδων με νικήτρια αυτήν που θα βρει τα περισσότερα.
35. Ποιος θέλει να γίνει εκατομμυριούχος
Χωρίζουμε τα παιδιά σε ομάδες. Το παιχνίδι παίζεται με εκπροσώπους των ομάδων.
Ξεκινούν όλοι οι παίχτες με μια κοινή ερώτηση, που τους καλεί να βάλουν 4 ονόματα στη σωστή σειρά με βάση ορισμένο κριτήριο (π.χ. Βάλτε τις παρακάτω επαναστάσεις στη σωστή σειρά, αρχίζοντας απ' αυτήν που έγινε πρώτη: α) Ελληνική, β) Ρωσική, γ) Γαλλική, δ) Αμερικανική). Αυτοί που δεν απάντησαν σωστά βγαίνουν από το παιχνίδι. Απ' αυτούς που απάντησαν σωστά, πρώτος καλείται να παίξει όποιος έδωσε την απάντηση του στον λιγότερο χρόνο.
Θα γίνουν ερωτήσεις πολλαπλής επιλογής, διαβαθμισμένης δυσκολίας. Η πρώτη ερώτηση θα είναι αρκετά εύκολη και αν απαντηθεί, θα δίνει 25 βαθμούς. Η δεύτερη λίγο πιο δύσκολη, για 50 βαθμούς κοκ. Η σειρά των βαθμών ανά ερώτηση είναι: 25 - 50 - 75 - 100 - 150 - 200 - 300 - 400 - 500 - 1000 - 2000 - 2500 - 3000 - 4000 - 5000 - 10000 - 20000 - 30000 - 40000 - 50000.
Ο παίχτης αν δεν απαντήσει σε μια ερώτηση χάνει και βγαίνει από το παιχνίδι. Για να μην χάσει, μπορεί να σταματήσει σε οποιοδήποτε σημείο του παιχνιδιού θεωρήσει σκόπιμο. Επίσης, υπάρχουν τρία «μαξιλαράκια», δηλαδή δώρα που κερδίζει έστω κι αν δεν απαντήσει σε ερώτηση. Στους 200 βαθμούς κερδίζει ένα παγωτό, στους 1.000 βαθμούς παγωτά για όλη την ομάδα του και στους 10.000 βαθμούς ιδιαίτερο μπάνιο για την ομάδα. Υπάρχει βέβαια και το μεγάλο δώρο στους 50.000 βαθμούς: παγωτό για όλους!
Ακόμη, ο παίχτης μπορεί να χρησιμοποιήσει τρεις βοήθειες -από μία φορά την καθεμία: α) το 50-50 (δηλ. από τις 4 πιθανές απαντήσεις να του δοθούν μόνο οι δύο πιο πιθανές), β) η βοήθεια του κοινού (δηλ. ψηφοφορία ανάμεσα σε όλους τους κατασκηνωτές για το ποια από τις 4 είναι η σωστή απάντηση) και γ) το τηλέφωνο στο σπίτι. Η χρήση της βοήθειας πρέπει, βέβαια, να γίνεται με φειδώ, προκειμένου να έχει βοήθεια στις πιο δύσκολες ερωτήσεις.
Ανάλογα με τους βαθμούς που κέρδισε, ο παίχτης παίρνει το αντίστοιχο βραβείο -όπως ήδη αναφέρθηκε.
36. Κορακίστικα
Για να μιλήσουμε στη διάλεκτο αυτή, μετά από κάθε συλλαβή της φράσης που θέλουμε να πούμε χρησιμοποιούμε το γράμμα φι (Φ) και το φωνήεν της συλλαβής.
Για παράδειγμα, προκειμένου να πούμε: «Πώς είναι το όνομα σου;», λέμε: «Πωφώς ειφιναιφε τοφο οφονοφομαφα σουφου;»
37. Τζιτζικίστικα
Είναι μια εξίσου ενδιαφέρουσα και χρήσιμη διάλεκτος, που λειτουργεί με όμοιο τρόπο. Δηλαδή, πριν από κάθε συλλαβή της φράσης που θέλουμε να πούμε χρησιμοποιούμε την συλλαβή «τζι».
Για παράδειγμα, προκειμένου να πούμε: «Καλημέρα σε όλους σας, παιδιά!», λέμε: «Τζικατζιλητζιμετζιρα τζισε τζιοτζιλους τζισας τζιπαιτζιδια!».
38. Σε τσιμπώ και δε γελώ
Ο κατηχητής έχει συνεννοηθεί από πριν με κάποιον από τους παίχτες να μαυρίσει μερικά δάχτυλα του χεριού του. Στην ώρα της ψυχαγωγίας καλεί τους παίχτες να πάρουν θέση σε ευθεία γραμμή. Δίνει το σύνθημα και το παιχνίδι αρχίζει. Ο πρώτος τραβάει τη μύτη του διπλανού του, λέγοντας: «Τραβώ και δε γελώ». Το ίδιο κάνει ο δεύτερος στον τρίτο κοκ. μέχρι τον τελευταίο.
Κατόπιν ξεκινούν πάλι από τον πρώτο, ο οποίος τσιμπάει το δεύτερο στο μάγουλο, λέγοντας: «Σε τσιμπώ και δε γελώ» και εξακολουθούν όπως πριν.
Ο παίχτης με τα μαυρισμένα δάχτυλα βρίσκεται κάπου στο μέσον, οπότε ο αμέσως επόμενος έχει μαυρισθεί χωρίς να το καταλάβει, πράγμα που προκαλεί ασυγκράτητα γέλια.
39. Παντομίμες
Είναι ένα παιχνίδι που παίζεται σε διάφορες παραλλαγές από ένα παιδί, που κάνει μόνο του την παντομίμα ή από περισσότερα, που κάνουν ομαδική αναπαράσταση.
Οι μίμοι, αν είναι περισσότεροι του ενός, απομακρύνονται από την παρέα, σε άλλον χώρο. Εκεί συμφωνούν μεταξύ τους γι' αυτό που θα παρουσιάσουν και επιστρέφουν στην υπόλοιπη παρέα.
Παρουσιάζουν τα «έργα» τους μόνο με κινήσεις ή και με ήχους -πάντως όχι με πλήρεις λέξεις και φράσεις.
Ο θεατής που πρώτος θα βρει το θέμα της παρουσίασης, διαλέγει από τους θεατές ορισμένα άτομα για να ετοιμάσουν με τη σειρά τους μια άλλη παρουσίαση. Αν δε βρεθεί το θέμα, συνεχίζει η ίδια ομάδα.
Τα θέματα μπορεί να είναι παρμένα από την καθημερινή ζωή, από το τσίρκο, την τηλεόραση, το ζωικό βασίλειο, από τον χώρο των επαγγελμάτων. Μπορούν ακόμη να είναι τίτλοι ταινιών, βιβλίων, τραγουδιών κλπ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου