Το Ευαγγελικό Ανάγνωσμα
(Μτθ. κα´ 33-42) Εἶπεν ὁ Κύριος τὴν παραβολὴν ταύτην· ῎Ανθρωπός τις ἦν οἰκοδεσπότης, ὅστις ἐφύτευσεν ἀμπελῶνα καὶ φραγμὸν αὐτῷ περιέθηκε καὶ ὤρυξεν ἐν αὐτῷ ληνὸν καὶ ὠκοδόμησε πύργον, καὶ ἐξέδοτο αὐτὸν γεωργοῖς καὶ ἀπεδήμησεν. ῞Οτε δὲ ἤγγισεν ὁ καιρὸς τῶν καρπῶν, ἀπέστειλε τοὺς δούλους αὐτοῦ πρὸς τοὺς γεωργοὺς λαβεῖν τοὺς καρποὺς αὐτοῦ. Καὶ λαβόντες οἱ γεωργοὶ τοὺς δούλους αὐτοῦ ὃν μὲν ἔδειραν, ὃν δὲ ἀπέκτειναν, ὃν δὲ ἐλιθοβόλησαν. Πάλιν ἀπέστειλεν ἄλλους δούλους πλείονας τῶν πρώτων, καὶ ἐποίησαν αὐτοῖς ὡσαύτως. ῞Υστερον δὲ ἀπέστειλε πρὸς αὐτοὺς τὸν υἱὸν αὐτοῦ λέγων· ᾿Εντραπήσονται τὸν υἱόν μου. Οἱ δὲ γεωργοὶ ἰδόντες τὸν υἱὸν εἶπον ἐν ἑαυτοῖς· Οὗτός ἐστιν ὁ κληρονόμος· δεῦτε ἀποκτείνωμεν αὐτὸν καὶ κατάσχωμεν τὴν κληρονομίαν αὐτοῦ. Καὶ λαβόντες αὐτὸν ἐξέβαλον ἔξω τοῦ ἀμπελῶνος καὶ ἀπέκτειναν. ῞Οταν οὖν ἔλθῃ ὁ κύριος τοῦ ἀμπελῶνος, τί ποιήσει τοῖς γεωργοῖς ἐκείνοις; Λέγουσιν αὐτῷ· Κακοὺς κακῶς ἀπολέσει αὐτούς, καὶ τὸν ἀμπελῶνα ἐκδώσεται ἄλλοις γεωργοῖς, οἵτινες ἀποδώσουσιν αὐτῷ τοὺς καρποὺς ἐν τοῖς καιροῖς αὐτῶν. Λέγει αὐτοῖς ὁ ᾿Ιησοῦς· Οὐδέποτε ἀνέγνωτε ἐν ταῖς γραφαῖς «Λίθον ὃν ἀπεδοκίμασαν οἱ οἰκοδομοῦντες, οὗτος ἐγενήθη εἰς κεφαλὴν γωνίας· παρὰ Κυρίου ἐγένετο αὕτη, καὶ ἔστι θαυμαστὴ ἐν ὀφθαλμοῖς ἡμῶν»;
Απόδοση στη νεολληνική
Εἶπε ὁ Κύριος αὐτὴ τὴν παραβολή· «῞Ενας γαιοκτήμονας φύτεψε ἕνα ἀμπέλι, τὸ περιέφραξε, ἔσκαψε σ᾿ αὐτὸ πατητήρι, ἔχτισε πύργο, τὸ νοίκιασε σὲ γεωργοὺς καὶ ἔφυγε γιὰ ἄλλον τόπο. ῞Οταν πλησίαζε ἡ ἐποχὴ τῆς καρποφορίας, ἔστειλε τοὺς δούλους του στοὺς γεωργοὺς νὰ πάρουν τὸ μερίδιό του ἀπὸ τοὺς καρπούς. Οἱ γεωργοὶ ὅμως ἔπιασαν τοὺς δούλους του, κι ἄλλον τὸν ἔδειραν, ἄλλον τὸν σκότωσαν κι ἄλλον τὸν λιθοβόλησαν. Ξανάστειλε ἄλλους δούλους, περισσότερους ἀπὸ τοὺς πρώτους καὶ τοὺς ἔκαναν τὰ ἴδια. Τελευταῖον τοὺς ἔστειλε τὸν γιό του μὲ τὴ σκέψη· “θὰ σεβαστοῦν τὸν γιό μου”. Οἱ γεωργοὶ ὅμως, ὅταν εἶδαν τὸν γιό, εἶπαν μεταξύ τους· “αὐτὸς εἶναι ὁ κληρονόμος. ᾿Εμπρός, ἂς τὸν σκοτώσουμε καὶ ἂς ἁρπάξουμε τὴν κληρονομιά του”. ῎Ετσι, τὸν ἔπιασαν, τὸν ἔβγαλαν ἔξω ἀπὸ τ᾿ ἀμπέλι καὶ τὸν σκότωσαν. ῞Οταν λοιπὸν ἔρθει ὁ ἰδιοκτήτης τοῦ ἀμπελιοῦ, τί θὰ κάνει σ᾿ ἐκείνους τοὺς γεωργούς;» «Εἶναι κακοί», τοῦ λένε. «Γι᾿ αὐτὸ θὰ τοὺς ἐξολοθρεύσει μὲ τὸν χειρότερο τρόπο καὶ θὰ νοικιάσει τὸ ἀμπέλι σ᾿ ἄλλους γεωργούς, ποὺ θὰ τοῦ δίνουν τοὺς καρποὺς στὴν ἐποχή τους». Τοὺς λέει ὁ ᾿Ιησοῦς· «Ποτὲ δὲν διαβάσατε στὶς Γραφές; ῾Ο λίθος ποὺ τὸν πέταξαν σὰν ἄχρηστον οἱ οἰκοδόμοι, αὐτὸς ἔγινε ἀγκωνάρι· ὁ Κύριος τὸ ἔκανε αὐτό, καὶ εἶν᾿ ἀξιοθαύμαστο στὰ μάτια μας».
Εἶπε ὁ Κύριος αὐτὴ τὴν παραβολή· «῞Ενας γαιοκτήμονας φύτεψε ἕνα ἀμπέλι, τὸ περιέφραξε, ἔσκαψε σ᾿ αὐτὸ πατητήρι, ἔχτισε πύργο, τὸ νοίκιασε σὲ γεωργοὺς καὶ ἔφυγε γιὰ ἄλλον τόπο. ῞Οταν πλησίαζε ἡ ἐποχὴ τῆς καρποφορίας, ἔστειλε τοὺς δούλους του στοὺς γεωργοὺς νὰ πάρουν τὸ μερίδιό του ἀπὸ τοὺς καρπούς. Οἱ γεωργοὶ ὅμως ἔπιασαν τοὺς δούλους του, κι ἄλλον τὸν ἔδειραν, ἄλλον τὸν σκότωσαν κι ἄλλον τὸν λιθοβόλησαν. Ξανάστειλε ἄλλους δούλους, περισσότερους ἀπὸ τοὺς πρώτους καὶ τοὺς ἔκαναν τὰ ἴδια. Τελευταῖον τοὺς ἔστειλε τὸν γιό του μὲ τὴ σκέψη· “θὰ σεβαστοῦν τὸν γιό μου”. Οἱ γεωργοὶ ὅμως, ὅταν εἶδαν τὸν γιό, εἶπαν μεταξύ τους· “αὐτὸς εἶναι ὁ κληρονόμος. ᾿Εμπρός, ἂς τὸν σκοτώσουμε καὶ ἂς ἁρπάξουμε τὴν κληρονομιά του”. ῎Ετσι, τὸν ἔπιασαν, τὸν ἔβγαλαν ἔξω ἀπὸ τ᾿ ἀμπέλι καὶ τὸν σκότωσαν. ῞Οταν λοιπὸν ἔρθει ὁ ἰδιοκτήτης τοῦ ἀμπελιοῦ, τί θὰ κάνει σ᾿ ἐκείνους τοὺς γεωργούς;» «Εἶναι κακοί», τοῦ λένε. «Γι᾿ αὐτὸ θὰ τοὺς ἐξολοθρεύσει μὲ τὸν χειρότερο τρόπο καὶ θὰ νοικιάσει τὸ ἀμπέλι σ᾿ ἄλλους γεωργούς, ποὺ θὰ τοῦ δίνουν τοὺς καρποὺς στὴν ἐποχή τους». Τοὺς λέει ὁ ᾿Ιησοῦς· «Ποτὲ δὲν διαβάσατε στὶς Γραφές; ῾Ο λίθος ποὺ τὸν πέταξαν σὰν ἄχρηστον οἱ οἰκοδόμοι, αὐτὸς ἔγινε ἀγκωνάρι· ὁ Κύριος τὸ ἔκανε αὐτό, καὶ εἶν᾿ ἀξιοθαύμαστο στὰ μάτια μας».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου