Ο ΛΟΓΟΣ Ο ΚΑΛΟΣ (ΟΣΙΟΣ ΜΑΚΑΡΙΟΣ)

Ὁ λόγος ὁ καλός κάνει τόν κακό καλό, ἔλεγε ὁ Ὅσιος Μακάριος, ἐνῶ ὁ κακός ὁ λόγος καί τόν καλόν ἐρεθίζει. Κάποτε ὁ ὑποτακτικός τοῦ Ὁσίου, συνήντησε
στό δρόμο του ἕνα εἰδωλολάτρη ἱερέα πού περπατοῦσε βιαστικά.

- Αἴ σατανά, ποῦ τρέχεις; τοῦ φώναξε ἀπερίσκεπτα. Ἐκεῖνος τότε θύμωσε καί ἔσπασε τό ραβδί του στίς πλάτες τοῦ καλογέρου, ὥσπου τόν ἄφηκε μισοπεθαμένο. Σέ λίγο φάνηκε καί ὁ Ὅσιος στό δρόμο. Βλέποντας τόν εἰδωλολάτρη νά τρέχη γιά νά κρυφτῆ, τοῦ φώναξε μέ καλοσύνη.

- Ὁ Θεός νά σέ εὐλογῆ, προκομμένε ἄνθρωπε. Ἐκεῖνος (ὁ εἰδωλολάτρης) στάθηκε σαστισμένος καί τόν ρώτησε:

- Τί καλό εἶδες σέ μένα, Ἀββᾶ, καί μοῦ μιλᾶς ἔτσι;

- Σέ βλέπω πού τρέχεις, τοῦ εἶπε ὁ Ὅσιος. Λυπᾶμαι μόνο πού δέν ἔχεις καταλάβει, ὅτι μάταια κοπιάζεις.

- Ἡ κουβέντα σου γλυκαίνει τήν ψυχή μου, εἶπε ἥρεμος, ὁ εἰδωλολάτρης. Αὐτό εἶναι σημάδι πώς εἶσαι πραγματικά ἄνθρωπος τοῦ Θεοῦ. Πρίν ἀπό λίγο, ὅμως, μέ βρῆκε ἕνας κακός καλόγερος καί χωρίς λόγο μέ ἔβρισε. Ἀλλά καί ἐγώ τόν πλήρωσα καλά. Τόν ἄφησα ἀναίσθητο ἀπό τό ξύλο.

Ὁ γέροντας κατάλαβε πώς αὐτός ἦτο ὁ ὑποτακτικός του. Ψάχνοντας λίγο πιό πέρα τόν βρῆκε σέ κακή κατάσταση. Ἐζήτησε τότε ἀπό τόν εἰδωλολάτρη νά τόν βοηθήσῃ, νά τόν μεταφέρουν στήν καλύβη τους. Σάν ἔφθασαν ἐκεῖ, ἐκεῖνος γύρεψε συγχώρηση ἀπό τόν Ὅσιο Μακάριο γιατί εἶχε κακομεταχειρισθῆ τόν μαθητή του καί τό παρακάλεσε νά τόν κάνει Χριστιανό.