. Τὸ κείμενο τοῦ Στάινβορθ ἔχει τίτλο “Οἱ Ἕλληνες ἀποζητοῦν τὴ γαλήνη στὸν Ἄθω: Μονάζοντας μέσα στὴν κρίση”, ὅπου καὶ περιγράφει τὴ ζωὴ σὲ ἕναν χῶρο ποὺ τὸν χαρακτηρίζει ὡς ὅ,τι πιὸ κοντινὸ στὸν Παράδεισο. Στὴ συνέχεια κάνει λόγο γιὰ “ἄρωμα” Μεσαίωνα σὲ μία κοινοβιακὴ κοινότητα ἡ ὁποία ἔχει ἱστορία ἄνω τῶν 1.000 ἐτῶν.
. Τὴν συγκεκριμένη κοινότητα τὴ βρίσκουν ἑλκυστικὴ ὅσοι ἀντιμετωπίζουν προβλήματα καὶ θέλουν νὰ ἀνακουφιστοῦν ἀπὸ τὴν ἀφόρητη πίεση τῆς κοινωνίας καὶ τὴν οἰκονομικὴ κρίση ποὺ ἔχει πλήξει τὴν Ἑλλάδα.
. Χαρακτηρίζει τὸν τρόπο ζωῆς σπαρτιατικό, δίνει μεγάλη σημασία στὰ “σήμαντρο” ἀλλὰ καὶ ἄλλες ἰδιοτυπίες τῆς μοναστικῆς ζωῆς, ἐνῶ ἀναφέρεται καὶ σὲ ἕναν Ἕλληνα ἐπιχειρηματία ποὺ προσπαθεῖ νὰ “βρεῖ τὸν ἑαυτό του, συλλογιζόμενος μακριὰ ἀπὸ τὸν ὑλικὸ κόσμο”.
. Ἕνας Ρουμάνος ποὺ ἐπισκέπτεται συχνὰ τὸ Ἅγιον Ὅρος τὸ χαρακτηρίζει “ὅ,τι πιὸ κοντινὸ στὸν Παράδεισο”.
. Ὁ ἀρθρογράφος μεταξὺ ἄλλων μένει ἔκπληκτος ἀπὸ τὴν μνημόνευση τῶν Αὐτοκρατόρων τοῦ Βυζαντίου, τὴν χρήση τοῦ Ἰουλιανοῦ ἡμερολογίου, ἀλλὰ καὶ τὸ ἀνέμισμα τῆς σημαίας μὲ τὸ βυζαντινὸ δικέφαλο ἀετὸ δίπλα στὴν ἑλληνική.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου