Ο μακαριστός π.Παντελεήμων Κάρτσωνας θεράπευσε και εδίδασκε την βυζαντινή μουσική μας παράδοση με τον πλέον αβίαστον και πλήρη απροσπαθείας παιδαγωγικό τρόπο του.
Η μυστική ζωή του, σαν πράξη και βίωμα μετεδίδετο και ως θεωρία.
Το αληθινό και εκκλησιαστικό ύφος και ήθος της βυζαντινής μουσικής, το παρουσίαζε με αλήθεια και ακρίβεια, εν αντιθέσει προς τους κοσμικούς ψάλτας,που παρουσιάζονται ως αυτόνομοι καλλιτέχνες. Το αηδόνι της ερήμου , έχοντας μηδαμινή και ταπεινή ιδέα για τον εαυτό του, έψαλλε λειτουργικά, προσαρμοσμένος σοτ ήθος της παραδόσεως της προσευχής στον Άθωνα. Η μελωδική προσευχή του, που με γλυκύτητα βοηθούσε στην κατάνυξη και στην ανάβαση της συνάξεως των πιστών στον παντεχνήμονα λόγο. Όσοι έχον ακούσει κασέτες του από αγρυπνία στο Άγιο Όρος, ψηλαφούν την Ορθόδοξη Μουσική Βυζαντινή παράδοση, και το γνήσιο παπαδιαμάντικο ύφος. Αυτή η μουσική μας παράδοση στον κόσμο καταστρέφεται, με την παντοκρατορία του ψάλτου και τη μεταβολή του σε κοσμικό τραγουσιστή. Εγνώριζε και ζούσε ο πατήρ Παντελεήμων ακόμη και όταν έψαλλε το <<Τε-ρι-ρεμ ...>> για το οποίο υπάρχει μεγάλη πλάνη σε πολλούς, τον 75ο κανόνα της Πενθέκτης Οικομενικής Συνόδου που λέει:<< Το ιλαρόν δεν γίνεται βίαν της φύσεως προς κραυγήν>>.Δεν είχε πληθωρική επιτηδευμένη καλλιτεχνική εκτέλεση, αλλά μυστική βιωματική μεταμορφωτική πορεία προς την άκτιστο δόξα της Βασιλείας του Θεού.
ΠΗΓΗ:ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΒΙΩΜΑΤΑ ΚΑΙ ΔΙΑΔΑΧΕΣ
ΣΥΓΧΡΟΝΩΝ ΓΕΡΟΝΤΩΝ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου