Στην επέτειο της άθλησής τους, οι πιστοί έκαναν γιορτή και πανηγύρι για να τιμήσουν τον αθλητή και μάρτυρα του Κυρίου. Σ'αυτήν διαβάζονταν τα κατορθώματα των μαρτύρων και εκφωνούνταν λόγοι εγκωμιαστικοί και πανηγυρικοί από τους ρήτορες των χριστιανικών κοινοτήτων.
Πολλές φορές πάνω στους τάφουςτων μαρτύρωψν χτίζονταν ναοί που ονομάζονταν Μαρτύρια και σ'αυτούς δίνονταν το όνομα του Μάρτυρα πο τιμούσαν.
Στην επέτειο της γιορτής του μάρτυρα έτρεχαν όλοι οι πιστοί στο ναό, ώστε να δοξασθεί ο Θεός και να τιμηθεί ο μάρτυρας που είχε δοξασθεί απ'τον Θεό. (Ιων. Χρυσοστόμου, Εις τον μάρτυρα Λουκιανόν).
Οι χριστιανοί ασπάζονταν την ιερή λάρνακα( θήκη του αγίου λειψάνου) του μάρτυρα, κι έπαιρναν λάδι από το καντήλι του Αγίου για να καθαρισθούν και να θεραπευτούν οι αρρώστιες τους. (Γρηγορίου Νύσσης, Εν βίω Γρηγορίου του θαυματουργού. Ιω. Χρυσοστόμου, Εις μάρτυρα Ιουλιανόν).
Ο Μέγας Βασίλειος τονίζει." Είναι τίμια τα λείψανα των αγίων και όποιος αγγίξει λείψανο Αγίου παίρνει κάποια δύναμη αγιασμού από τη Χάρη που βρίσκεται το σώμα. Γιατί είναι τίμιος ενώπιον του Κυρίου ο Θεός των οσίων του". Όμοια και ο ιερός Χρυσόστομος λέει: "Μοίρασε ο Θεός σ'εμάς τους μάρτυρες: τις ψυχές τους πήρε αυτός και τα σώματά τους τα έδωσε σε μας, ώστε να έχουμε σαν μία συνεχή ανάμνηση της αρετής τα άγια λείψανά τους".
ΑΓΙΟΥ ΝΕΚΤΑΡΙΟΥ, Μητροπολίτου Πενταπόλεως
"Μελέτες περί των αγίων του Θεού"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου