Τρίτη 12 Ιουνίου 2012

Τήνος



Χάραζε γοργά κατάλευκη , αφροστόλιστη

μεσοπέλαγα γραμμή, η σκιά του πλοίου

και οι γλάροι, παιγνιδίζοντας αρμονικά

ουράνιο έστηναν αγγελικό χορό

μες, τις αχτίνες του ανατέλλοντος ηλίου…

Στην κουπαστή , ακούμπησα, ο (ναυαγός) μεμιάς

κάθε γωνιά του παλαιού μου απατηλού ονείρου.

Με πόθο χτυπούσε χαρωπά η νέα καρδιά

στους χτύπους , ενός χειροπιαστού απείρου…….

Ξάφνου προβάλλει η μορφή της εκκλησιάς

παλάτι ελπιδοφόρο , στη μέση του πελάγους

για να ακουμπάς , ταξιδευτή όταν ποθάς

πηγή ζωής, χαράς και θάρρους….

Γονατιστός προσέρχεται προσκυνητής,

αιτείται απ, τη Δέσποινα, αντιστύλι

και μια ταλαίπωρος ψυχή γεμίζει

της καρδιάς με ευχή , το κενό κανδήλι….

Ευχαριστεί την Παναγιά, χαροκαμένη μάνα

και η κόρη την ευχαριστεί, που έδιωξε το κλάμα…

Η άτεκνη ζητά παιδί και η ασθενής υγεία

και όλοι μαζί ανέκραξαν , δόξα στην Παναγία….

Μνάσων ο Παλαιός Μαθητής

http://vatopaidi.wordpress.com

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

Αρχειοθήκη ιστολογίου