Πόσον ωραία η εικών του πιστού! Πόσον θαυμάσια η χάρις αυτής! Το κάλλος αυτής θέλγει, το δε ύφος αυτής εκφράζει την προς τον Θεόν πεποίθησιν του πιστού. Η γαλήνη η επί της μορφής εκκεχυμένη εκφράζει την της ψυχής ειρήνην, η δε ηρεμίαν αυτής την της καρδίας αταραξίαν. Η επί του προσώπου του πιστού κεχαραμένη αγαθότης μαρτυρεί την αταραξίαν της συνειδήσεως αυτού.
Ο πιστός αληθώς εικονίζεται ως μακάριος άνθρωπος. Ο Θεός μυστικώς ελάλησεν εν τη καρδία αυτού. Η θεία φωνή επλήρωσε την καρδίαν αυτού ,θεία δε ευφροσύνη κατεπλημμύρισεν αυτήν. Η καρδία αυτού διαθερμαίνεται εκ της αγάπης του Θεού, το δε πνεύμα αυτού σπεύδει να αναχθή προς τον Θεόν.
Ο πιστός διασπάσας τα δεσμά του εγωισμού τα περισφίγγοντα εν σμικρώ κύκλω την αγάπην αυτού, διατρέχει την άπασαν προς πάντα τα σημεία του ορίζοντος αυτής και σπεύδει πανταχού, όπου καλεί αυτόν η αγάπη του πλησίον.
Τα ρήματα του Θεού ώσπερ μέλι γλυκύ εν τω στόματι αυτού. Εν αυτοίς μελετά ημέρας και νυκτός. Η καρδία αυτού εστί καιομένη εκ της αγάπης του Θεού. Σπεύδει προς Αυτόν και επιζητεί Αυτόν εν τη μελέτη των δημιουργημάτων Αυτού.
Έργον αυτού αδιάλειπτον η κατά το δυνατόν τελείωσις αυτού, και πόθος διακαής η προς τον Θεόν ομοίωσις αυτού. Η αγάπη και η λατρεία του Θείου πληρούσι την επιποθούσαν τον Κύριον τετρωμένην καρδίαν αυτού, ο δε ύμνος και η δοξολογία, η ευχαριστία και η αίνεσις απαύστως θερμά τω Θεώ αναπέμπονται εκ του στόματος αυτού.
Ο βίος αυτού εστί ποιήσις, η δε ζωή αυτού αρμονία.
Όλην την ημέραν ελεεί και δανείζει και η δικαιοσύνη αυτού μένει εις τον αιώνα. Η καρδία αυτού ετοίμη ελπίζειν επί Κύριον, η δε ψυχή αυτού παρεσκευασμένη εμφανισθήναι ενώπιον του Πλάστου αυτής. Πλήρης ελπίδος και θάρρους αναφωνεί μετα του Ψαλμωδού:" Κύριος εμοί βοηθός, και ου φοβηθήσομαι τι ποιήσει μοι άνθρωπος"! (Ψαλ.ριζ' {117} 6)
(Αγίου Νεκταρίου,Μητροπολίτη Πενταπόλεως,
Θρησκευτικαί μελέται, Αθήναι 1986, σελ 110-113 {επιλογή}
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου