Ολόκληρη η εγκύκλιος αναφέρει:
Αριθμ. Πρωτ. 781
Διεκπ. 414
Αθήνα 24η Φεβρουαρίου 2014
Εγκύκλιος 2948
Τέκνα εν Κυρίω αγαπητά,
Έχοντας διανύσει το ήμισυ της Αγίας και Μεγάλης Τεσσαρακοστής, η αγία μας Εκκλησία σήμερα, Κυριακή της Σταυροπροσκυνήσεως, τιμά και προσκυνεί τον Τίμιο Σταυρό του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, Τον υψώνει και Τον προβάλλει ορόσημο πίστεως και ελπίδος για κάθε χριστιανό, ο οποίος αγωνίζεται τον καλό αγώνα της πίστεως.
Παράλληλα, η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας, επειδή τα αποστολικά αναγνώσματα της περιόδου της Αγίας και Μεγάλης Τεσσαρακοστής, και επομένως και της σημερινής Κυριακής, αναφέρονται στον Μέγα Αρχιερέα Κύριο Ιησού Χριστό, στην αρχιερωσύνη Του και την διακονία Του, έχει από ετών αποφασίσει η εβδομάδα που έπεται της Κυριακής της Σταυροπροσκυνήσεως να είναι αφιερωμένη στην ιερωσύνη των λειτουργών Της και ιδιαιτέρως στην καλλιέργεια των ιερατικών κλήσεων.
Δοξάζει τον Κύριο που εμφυτεύει στις καρδιές νέων ανθρώπων τον κατά Θεό ζήλο και την έφεση της διακονίας του αγίου θυσιαστηρίου και εκβάλλει εργάτες στον θερισμό (Ματθαίου θ’ 38).
Ευλογεί πατρικά τους ευσεβείς γονείς που καλλιεργούν την κλίση των τέκνων τους να υπηρετήσουν το ιερό θυσιαστήριο και να αφιερώσουν την ζωή τους εις «έργον διακονίας εις οικοδομήν του σώματος του Χριστού» (Εφεσ. δ’ 11-12).
Θεωρεί κατάλληλη ευκαιρία να υπομνήσει στους πιστούς την διδασκαλία Της για την ιερωσύνη.
Η ιερωσύνη, όπως δόθηκε από τον Κύριο Ιησού Χριστό, όπως βιώθηκε στα δύο χιλιάδες χρόνια πορείας της Εκκλησίας στον κόσμο και όπως διδάχθηκε και εξηγήθηκε από τους θεολόγους πατέρες και διδασκάλους Της είναι:
α’. Θυσία και προσφορά.
Ο σταυρικός θάνατος του Κυρίου μας Ιησού Χριστού είναι θυσία που προσφέρθηκε από τον Ίδιο με την θέλησή Του για την σωτηρία του κόσμου.
Κατά τον ίδιο τρόπο, η ιερωσύνη, η ζωή του Κληρικού και η διακονία του στον κόσμο, είναι εκούσια θυσία για τον ίδιο σκοπό. Όντως, προκειμένου να αφιερώσει κανείς την ζωή του στην υπηρεσία του Θεού, χρειάζεται να διαθέτει μεγάλα αποθέματα πίστεως και αγάπης προς τον Θεό και προς τον πλησίον, ώστε να υπαγορεύει και αυτήν ακόμη την αυτοθυσία.
Ζούμε σε εποχή, κατά την οποία κυριαρχεί η αβεβαιότητα για το μέλλον, η ανασφάλεια, η αγωνία για το αύριο. Η κατάσταση αυτή αφορά στο σύνολο της κοινωνίας και οφείλεται κυρίως σε πνευματικά αίτια, αλλότρια προς το κήρυγμα του Ευαγγελίου. Η έλλειψη αγάπης, αλληλεγγύης και ανθρωπιάς ευθύνονται πρωτογενώς για την πολυδιάσπαση της κοινωνίας, για την εκμετάλλευση, για τα ποικίλα αδιέξοδα.
Αυτή η εσωτερική αγωνία σχεδόν του καθενός, η αίσθηση της προσωπικής του αδυναμίας και η ανάγκη για λύτρωση από τα κάθε είδους δεινά, κινούν τον Κληρικό σε παροξυσμό αγάπης για προσφορά στον σύγχρονο άνθρωπο, που είναι φορτωμένος με τα προβλήματα της ζωής και κουρασμένος από την αγωνία και την απογοήτευση.
β’. Δώρο Θεού.
Ο Θεός κατέστησε τους ποιμένες της Εκκλησίας με το μυστήριο της χειροτονίας «ποιμαίνειν την Εκκλησία του Θεού» (Πράξεων κ’ 3-8).
Με την ιερωσύνη ανακαινίζεται ο άνθρωπος, φωτίζεται από το φως της θεογνωσίας, αγιάζεται από την Χάρη του αγίου Πνεύματος, καθαίρεται από τους ρύπους της αμαρτίας, λαμπρύνεται από την μετοχή και κοινωνία του Θεού, μετέχει στην δόξα του Θεού, παρηγορείται και στηρίζεται όταν πολεμείται από τις αντίθεες δυνάμεις και αρχές και εξουσίες.
γ’. Πνευματικό αξίωμα.
Η ιερωσύνη ενεργεί στον επίγειο κόσμο, ουσιαστικά όμως διαχειρίζεται ουράνια και αιώνια αγαθά. Ενώ είναι εντός του κόσμου δεν αποτελεί εγκόσμια εξουσία αλλά εργάζεται για την μεταμόρφωση του κόσμου σε βασιλεία Θεού.
δ’. Άσκηση διακονίας.
Ο απόστολος Παύλος καθορίζει τον σκοπό για τον οποίο δόθηκε η ιερωσύνη, λέγοντας ότι αυτή επιτελεί «έργον διακονίας» και εργάζεται «εις την οικοδομήν του σώματος του Χριστού» (Εφ. 11-12)
Ο ρόλος, επομένως, και η διακονία του ιερέως είναι ζωτικής σημασίας, διότι αποτελεί τον ζωντανό απόστολο και κήρυκα του Ευαγγελίου της ελπίδας, της πίστεως και της αγά-πης, εργάζεται για την χριστοποίηση του κόσμου.
ε’. Εκκλησιαστικό λειτούργημα.
Ο ιερεύς υπηρετεί τον Θεό και τον λαό του Θεού που συγκροτεί την Εκκλησία, ενδεδυμένος την «της ιερατείας χάριν» και εφοδιασμένος την εξουσίαν «του δεσμείν και λύειν» τα αμαρτήματα των ανθρώπων.
στ’. Αποστολή.
Ο Κύριος απέστειλε τους αγίους Αποστόλους για να κηρύξουν το Ευαγγέλιο και να συναγάγουν τα διασκορπισμένα τέκνα του Θεού τελούντες τα άγια Μυστήρια. Είπε: «καθώς απέσταλκέ με ο Πατήρ καγώ πέμπω υμάς (Ιωάννου κ’ 21) και «ουχ υμάς με εξελέξατε, αλλ΄ εγώ εξελεξάμην υμάς και έθηκα υμάς ίνα υμείς υπάγητε και καρπόν φέρητε και ο καρπός υμών μένη» (Ιωάννου ιε’ 16).
ζ’. Υπόσχεση και προσδοκία.
Εάν θέλαμε να συνοψίσουμε σε δύο μόνον λέξεις το νόημα και το περιεχόμενο της ιερατικής κλήσεως, δεν θα επιλέγαμε προσφορότερες λέξεις από την υπόσχεση και την προσδοκία. Υπόσχεση του κληρικού ότι τίθεται άνευ όρων στη διακονία του Θεού, και υπόσχεση του Θεού ότι είναι αρωγός στο δύσκολο έργο που αναλαμβάνει ο κάθε ιερεύς. Παράλληλα, προσδοκία εκ μέρους του Θεού ότι ο κληρικός θα ανταποκριθεί στην παρά Θεού κλήση και θα παραμείνει πιστός στην υπόσχεσή του, και προσδοκία όλων των πιστών ότι ο ιερέας θα αποδειχθεί οδηγός ισάξιος του Μωυσή και θα τους οδηγήσει μακριά από τα αδιέξοδα και τον πνευματικό όλεθρο, στην κατάκτηση της γης της επαγγελίας, δηλαδή της εν Χριστώ σωτηρίας.
Δεν θα μπορούσε άλλωστε η θυσιαστική ζωή του κληρικού να περιγραφεί διαφορετικά, αφού και ο ίδιος ο Σταυρός του Κυρίου μας αποτελεί υπόσχεση και προσδοκία: υπόσχεση νίκης κατά του αντικειμένου εχθρού και πολεμίου, και και προσδοκία Αναστάσεως για τον κάθε χριστιανό, ο οποίος προστρέχει με πίστη και κλίνει ενώπιον του Τιμίου Σταυρού το γόνυ της ψυχής και του σώματος και τον ασπάζεται ευλαβικά.
† Ο Αθηνών Ι Ε Ρ Ω Ν Υ Μ Ο Σ, Πρόεδρος
† Ο Καρυστίας και Σκύρου Σεραφείμ
† Ο Νέας Κρήνης και Καλαμαριάς Προκόπιος
† Ο Θεσσαλονίκης Άνθιμος
† Ο Παραμυθίας, Φιλιατών και Γηρομερίου Τίτος
† Ο Γρεβενών Σέργιος
† Ο Μηθύμνης Χρυσόστομος
† Ο Μυτιλήνης, Ερεσσού και Πλωμαρίου Ιάκωβος
† Ο Θηβών και Λεβαδείας Γεώργιος
† Ο Παροναξίας Καλλίνικος
† Ο Ιλίου, Αχαρνών και Πετρουπόλεως Αθηναγόρας
† Ο Ζακύνθου Διονύσιος
† Ο Κηφισίας, Αμαρουσίου και Ωρωπού Κύριλλος
Ο Αρχιγραμματεύς
† Ο Διαυλείας Γαβριήλ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου