ΛΟΓΙΑ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ

 

 

Τί νὰ λέω στὴν προσευχή μου;». Εἶναι ἐρώτημα πολλῶν Χριστιανῶν,ποὺ θέλουν νὰ καλλιεργήσουν

τὴν προσευχή, ἀλλὰ δὲν ξέρουν πῶς.Ὑπάρχουν διάφορα εἴδη προσευχῆς,τὸ καθένα μὲ τὰ δικά του γνωρίσματακαὶ πλεονεκτήματα.

Πρῶτα-πρῶτα ἔχουμε τὶς Ἀκολουθίες τῆς Ἐκκλησίας μας, μὲ τὶς ὁποῖες ἐκτὸς ἀπὸ τὴ θεία Λειτουργία  μποροῦμε νὰ προσευχηθοῦμε καὶ μόνοι στὸ σπίτι μας. Πολλοὶ Χριστιανοὶ ἔχουν τὴ συνήθεια λίγο πρὶν κατακλιθοῦν γιὰ ὕπνο νὰ διαβάζουν τὸ Μικρὸ Ἀπόδει πνο, μιὰ θαυμάσια μικρὴ Ἀκολουθία μὲ πλῆθος αἰτημάτων κατάλληλων γιὰ τὴν περίσταση. Ἄλλοι κάθε μέρα ἀποθέτουν στὸν θρόνο τῆς Θεοτόκου τὴν

ἀνθοδέσμη τῆς εὐλαβείας τους, τοὺς Χαιρετισμοὺς ἢ τὴν Παράκληση. Ἄλλοι,ποὺ ξυπνοῦν πολὺ πρωὶ καὶ δὲν ἔχουν «ἐντατικὸ πρόγραμμα ἐργασίας, διαβάζουν τὸ Μεσονυκτικὸ ἢ κάποια ἀπὸ τὶς

Ἀκολουθίες τῶν Ὡρῶν ἢ τὸν Ὄρθροὁλόκληρο ἢ τμῆμα του ἢ ἁπλῶς τὸν Κανόνα τοῦ ἁγίου ποὺ ἑορτάζει ἐκείνη τὴν ἡμέρα. Εὐλογημένη συνήθεια νὰ χρησιμοποιοῦν οἱ πιστοὶ καὶ ἐκκλησιαστικὲς Ἀκολουθίες στὶς προσευχέςτους, Ἀκολουθίες ποὺ μοσχοβολοῦν χάρη Ἁγίου Πνεύματος καὶ ἁγιάζουν

ὅσες ψυχὲς τὶς τιμοῦν! Πολὺ βοηθητικὲς ὅμως εἶναι καὶ οἱ προσευχὲς ποὺ ἔχουν συντάξει ἄνθρωποι ποὺ εὐαρέστησαν στὸν Θεό. Τέτοιες προσευχὲς εἶναι οἱ θεόπνευστοι Ψαλμοὶ καὶ οἱ προσευχὲς τῶν ἁγίων Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας, ποὺ μποροῦμε νὰ βροῦμε στὰ Προσευχητάρια. Μὲ τὸν τρόπο αὐτὸ

μαθαίνουμε νὰ προσευχόμαστε σωστά.

Διαμορφώνουμε σωστὸ ἦθος προσευχῆς. Διότι οἱ ἅγιοι συντάκτες τους ἀγωνίστηκαν σκληρὰ νὰ ἐφαρμόσουν τὶς θεῖες ἐντολές, καθαρίστηκαν, φωτίστηκαν, πλησίασαν τὸν Θεό. Ἀπέκτησαν πολὺ μεγάλη ἐμπειρία προσευχῆς. Γι ̓ αὐτὸ οἱ προσευχὲς ποὺ μᾶς ἄφησαν εἶναι ἐμπνευσμένες.

Εἶναι πολὺ ὠφέλιμο νὰ προσεύχεται κανεὶς μὲ τὶς προσευχὲς τῶν ἁγίων Πατέρων. Ὅποιος τὶς χρησιμοποιεῖ μαθαίνει νὰ ἐπιμένει στὴ δοξολογία τοῦ Θεοῦ. Νὰ εὐχαριστεῖ τὸν Θεὸ κατ ̓ἐξοχὴν γιὰ τὴν ἐνανθρώπηση τοῦ Υἱοῦ Του, ἀλλὰ καὶ γιὰ ὅλες τὶς εὐεργεσίες Του, ἀκόμη καὶ γιὰ ὅσες δὲν γνωρίζει.

Μαθαίνει νὰ στέκεται στὴν προσευχὴ μὲ τὸ φρόνημα ὅτι δὲν ἔκανε τίποτε καλὸ στὴ γῆ, ὅσα κι ἂν ἔχει κάνει, καὶ νὰ ἀναγνωρίζει τὴ μεγάλη ἁμαρτωλότητά του. Νὰ ἔχει ἀκόμη αἰτήματα πνευματικά. Ὅ,τι κι ἂν ζητᾶ ἀπὸ τὸν Θεό,νὰ καταλήγει μὲ τὸ «ὄχι ὅμως ὅ,τι θέλωἐγώ, ἀλλὰ ὅ,τι θέλεις Ἐσύ». 

 Φυσικὰ ὁ πιστὸς μπορεῖ νὰ προσεύχεται καὶ μὲ δικά του λόγια. Ἡ αὐτοσχέδια  δική του προσευχὴ ἱκανοποιεῖ τὴν ἀνάγκη τοῦ πιστοῦ νὰ ἐκφράσει μὲ εὐλάβεια καὶ ἁπλότητα αὐτὸ ποὺ τὸν ἀπασχολεῖ καὶ κυριαρχεῖ στὸν  ἐσωτερικό του κόσμο.

 

ΑΠΟ ΤΟ ΟΡΘΟΔΟΞΟ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ

Ο ΣΩΤΗΡ