"ΧΑΙΡΕ ΚΙΒΩΤΕ ΧΡΥΣΩΘΕΙΣΑ ΤΟ ΠΝΕΥΜΑΤΙ"

O Μωυσῆς βρίσκεται στὸ ὄρος Σινᾶ. Ὁ Θεὸς μαζὶ μὲ τὶς θεοχάρακτες πλάκες τοῦ Νόμου τοῦ δίνει ὁδηγίες γιὰ κατασκευὴ τοῦ χώρου τῆς λατρείας τῶν Ἑβραίων ποὺ ὀνομάστηκε Σκηνὴ τοῦ Μαρτυρίου (Ἐξ. κε΄ - κζ΄). Ἡ Σκηνὴ αὐτὴ θὰ κατασκευαζόταν ἀπὸ πολύτιμα ὑλικὰ καὶ θὰ ἦταν ὁ μεταφερόμενος ναός τους. Σ᾿ αὐτὸν θὰ λάτρευαν τὸν Θεό, καὶ αὐτὸς θὰ ἦταν ὁ τόπος στὸν ὁποῖο θὰ γινόταν φανερὴ ἡ παρουσία τοῦ Θεοῦ ἀνάμεσά τους. Μέσα στὴ Σκηνὴ διέταξε ὁ Θεὸς νὰ κατασκευάσουν ἀπὸ ξύλα ποὺ δὲν σαπίζουν, τὴν «κιβωτόν», ἕνα κιβώτιο. Παρήγγειλε δὲ νὰ
καλύψουν αὐτὴ τὴν Κιβωτὸ μὲ καθαρὸ χρυσάφι καὶ νὰ τὴν ἐπιχρυσώσουν ἀπὸ μέσα καὶ ἀπ᾿ ἔξω. Ἡ παρουσία  τῆς Κιβωτοῦ μὲ τὸ περιεχόμενό της θὰ ἦταν γιὰ τὸν λαὸ συν- εχὴς μαρτυρία καὶ  ὑπόμνηση τῆς παρουσίας τοῦ ἀληθινοῦ Θεοῦ μεταξύ τους (Ἐξ. κε΄ 9-10). Μέσα στὴν Κιβωτὸ τοποθετήθηκε κατόπιν μιὰ χρυσὴ στάμνα μὲ μάννα, γιὰ νὰ θυμοῦνται οἱ Ἰσραηλίτες τὴν πατρικὴ φροντίδα καὶ πρόνοια τοῦ Θεοῦ, ὁ Ὁποῖος τοὺς ἔτρεφε κατὰ τὴν περιπλάνησή τους στὴν ἔρημο ἐπὶ σαράντα ὁλόκληρα χρόνια. Τοποθετήθηκε ἐπίσης ἐκεῖ ἡ ράβδος τοῦ Ἀαρὼν ποὺ εἶχε βλαστήσει θαυματουργικὰ γιὰ νὰ φανερώσει ὅτι τὸν Ἀαρὼν εἶχε ἐπιλέξει ὁ Θεὸς πρῶτο Ἀρχιερέα τοῦ λαοῦ. Τέλος στὴν Κιβωτὸ τοποθετήθηκαν καὶ οἱ θεοχάρακτες πλάκες τοῦ Νόμου ποὺ παρέδωσε ὁ Θεὸς στὸν Μωυσῆ πάνω στὸ ὄρος Σινᾶ. Ἡ περίφημη αὐτὴ Κιβωτὸς εἶχε καὶ χρυσὸ σκέπασμα ποὺ ὀνομαζόταν «ἱλαστήριον». Ἡ Κιβωτὸς ὑπῆρξε γιὰ χίλια καὶ πλέον χρόνια τὸ πιὸ ἱερὸ σκεῦος τῆς ἰουδαϊκῆς λατρείας. Εἶχε τοποθετηθεῖ στὸ δεύτερο τμῆμα τῆς Σκηνῆς τοῦ Μαρτυρίου ποὺ ὀνομαζόταν «Ἅγια τῶν Ἁγίων»· καὶ ἀντίστοιχα ἔπειτα στὰ «Ἅγια τῶν Ἁγίων» τοῦ Ναοῦ τοῦ Σολομῶντος. Αὐτὴ τὴν εἰκόνα παίρνει ὁ ἱερὸς ὑμνογράφος  τῆς  Ἀκολουθίας  τῶν  «Χαιρε-
τισμῶν» καὶ τὴν ἐφαρμόζει στὴν Παναγία μας: «Χαῖρε, κιβωτὲ χρυσωθεῖσα τῷ Πνεύματι». Μὲ τὸν Χαιρετισμὸ αὐτὸ ὁμολογοῦμε καὶ δι- ακηρύσσουμε τὸ ἀσύγκριτο μεγαλεῖο τῆς Παναγίας
μας. Ἡ παλαιὰ «κιβωτὸς» ἦταν ἁπλῶς προτύπωση καὶ συμβολισμὸς τῆς ἀληθινῆς «κιβωτοῦ», τῆς Παρθένου  Μαριάμ. Στὸ σεπτὸ πρόσωπό της ἀντικρίζουμε τὴν ὁλόχρυ- ση ἔμψυχη «κιβωτὸν» τοῦ Θεοῦ. Ὄχι  ἐπιχρυσωμένη ἀπὸ ἀνθρώπινα χέρια, ὅπως ἡ παλαιὰ Κιβωτός, ἀλλὰ ὁλόχρυ- ση μὲ καθαρὸ χρυσάφι, χρυσάφι  πνευματικό, ποὺ τῆς χάρισε τὸ τρίτο πρόσωπο τῆς Παναγίας Τριάδος, τὸ Πανά- γιο Πνεῦμα. «Πνεῦμα Ἅγιον ἐπελεύσεται ἐπὶ σὲ καὶ δύναμις ὑψίστου ἐπισκιάσει σοι», τῆς εἶχε πεῖ ὁ Ἀρχάγγελος (Λουκ. α΄35)· τὸ Πνεῦμα τό Ἅγιον θὰ ἔλθει σὲ Σένα καὶ ἡ δύναμη τοῦ ὑψίστου Θεοῦ θὰ σὲ σκεπάσει.
Ἡ Παναγία μας ἦταν, ὅπως πάλι βεβαίωσε ὁ Ἀρχάγγελος, «κεχαριτωμένη» καὶ ἡ πιὸ εὐλογημένη ἀπὸ ὅλες  τὶς ἄλλες γυναῖκες. Εἶχε λάβει πλῆθος χαρίτων ἀπὸ τὸν Θεό. Τώρα ὅμως λάμβανε καὶ τὴ μέγιστη χάρη!
Τὴ χάρη νὰ γίνει Μητέρα Του κατὰ τὴν ἐνανθρώπησή Του. Τὸ Ἅγιο Πνεῦμα θὰ ἐρχόταν τώρα μὲ ἐξαιρετικὸ  τρόπο ἐπάνω της καὶ θὰ καθιστοῦσε δυνατὴ τὴν ὑπερφυσικὴ σύλληψη τοῦ δευτέρου Προσώπου τῆς Ἁγίας Τριάδος μέσα στὰ πανά- για σπλάχνα της. Γι᾿ αὐτὸ καὶ ὁ Ὑμνογράφος τὴν ὀνομάζει Κιβωτὸ «χρυσωθεῖσα  τῷ Πνεύματι».
Οἱ Ἰσραηλίτες γιὰ τὴν κατασκευὴ τῆς Κιβωτοῦ τῆς Σκηνῆς τοῦ Μαρτυρίου εἶχαν προσφέρει τὸ χρυσάφι ποὺ  εἶχαν. Ἦταν ἡ δική τους συμμετοχὴ στὸ θαῦμα τῆς προστατευ- τικῆς παρουσίας τοῦ Θεοῦ ἀνάμεσά τους. Γιὰ τὴν πραγματοποίηση τοῦ μυστηρίου τῆς σαρκώσεως τοῦ Υἱοῦ καὶ Λόγου τοῦ Θεοῦ τὸ γένος τῶν  ἀνθρώπων προσφέρει τὴν ὁλόχρυση πνευματικῶς Κόρη τῆς Ναζαρέτ. Ὅπως τὸ λέει τὸ θαυμάσιο τροπάριο τοῦ  Ἑσπερινοῦ τῶν Χριστουγέννων: Οἱ Ἄγγελοι προσφέρουν τὸν ὕμνο, ὁ οὐρανὸς τὸ ἀστέρι, οἱ Μάγοι τὰ  δῶρα, οἱ ποιμένες τὸ θαῦμα ποὺ ἀντίκρισαν, ἡ γῆ τὴ σπηλιά, ἡ ἔρημος τὴ φάτνη, «ἡμεῖς δὲ Μητέρα Παρθένον»· ἐμεῖς οἱ ἄνθρωποι προσφέρουμε τὴν Παναγία μας, ποὺ εἶναι Παρθένος καὶ ὅμως ἔγινε Μητέρα  τοῦ Θεοῦ. Μὲ τὴ χάρη τοῦ Παναγίου Πνεύματος ἀναδεί- χθηκε ἔμψυχος Κιβωτὸς τῆς Καινῆς Διαθήκης.
Νὰ τὴν παρακαλοῦμε θερμὰ καὶ νὰ τὴν ἱκετεύουμε ἐκτενῶς νὰ μεσιτεύει στὸν Μονογενὴ Υἱό της, τὸν  Κύριό μας Ἰησοῦ Χριστό, νὰ στολίζει καὶ τὶς δικές μας ψυχὲς μὲ τὶς ἀρετές της, γιὰ νὰ γίνεται καὶ ὁ  καθένας μας ὁλόχρυση ἔμψυχη κιβωτὸς τοῦ Ἁγίου Πνεύματος.

ΑΠΟ ΤΟ ΟΡΘΟΔΟΞΟ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ
Ο ΣΩΤΗΡ