Λέιτουργός είναι ο Χριστός

 

Όλα τὰ Μυστήρια τῆς ἁγίας μας Ἐκκλησίας τελοῦνται ἀπὸ τοὺς ἀρχιερεῖς ἢ ἀπὸ τοὺς ἱερεῖς μας. Αὐτοὶ ὅμως δὲν ἐνεργοῦν μὲ κάποια δική τους δύναμη καὶ ἐξουσία. Ὑπηρέτες τοῦ Θεοῦ εἶναι καὶ μὲ τὴ δύναμη, μὲ τὴ χάρη τοῦ Θεοῦ τελοῦν τὰ ἱερὰ Μυστήρια. Καὶ στὸ μέγα Μυστήριο τῆς θείας Εὐ-
χαριστίας βλέπουμε τὸν ἱερέα μπροστὰ στὴν ἁγία Τράπεζα, παρατηροῦμε τὶς κινήσεις ποὺ κάνει, ἀκοῦμε τοὺς λόγους του, ἀλλὰ δὲν εἶναι μόνον αὐτὰ ποὺ ἀντιλαμβάνονται τὰ αἰσθητήρια τοῦ σώμα-
τος. Μὲ τὰ μάτια τῆς ψυχῆς πρέπει νὰ διακρίνουμε ἄλλες, ὑπερφυσικὲς πραγματικότητες, ποὺ ἔχουν τὸν πρῶτο καὶ κύριο λόγο στὴν τέλεση τοῦ Μυστηρίου. Τίποτε δὲν πράττει αὐτὸς ὁ παρὼν ἐνώ-
πιόν μας ἱερέας, λέγει ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος, οὔτε τὰ προκείμενα δῶρα εἶναι ἀποτέλεσμα ποὺ ἐργάζεται ἡ δύναμη τοῦ ἀνθρώπου, ἀλλὰ ἡ χάρη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος εἶναι παροῦσα· αὐ τὴ ἐπισκιάζει τὰ πάντα καὶ τελεῖ ἐκείνη τὴ μυστικὴ θυσία. Ἂν καὶ ἄνθρωπο βλέπουμε παρόντα, «ὁ Θεός ἐστιν ὁ ἐν ερ γῶν δι’ αὐτοῦ»,ὁ Θεὸς ἐνεργεῖ διὰ τοῦ ἀνθρώπου. Μὴ λοιπὸν προσέχεις τὴ φύση αὐ τῶν ποὺ φαίνονται, ἀλλὰ νὰ σκέπτεσαι τὴν ἀόρατη χάρη. Ἀπ’ ὅσα γίνονται μέσα στὸ ἱερὸ αὐτὸ βῆμα, τίποτε δὲν εἶναι ἀν θρώπινο. Ὅλα θεῖα, ἅγια καὶ θαυμαστὰ ὅσα τελοῦνται στοὺς ἱεροὺς Ναούς μας, σὲ κάθε θεία Λειτουργία, ἐπάνω στὴν ἁγία Τράπεζα Ὅταν κατὰ τὴ θεία Λειτουργία ψάλλεται ὁ χερουβικὸς ὕμνος, οἱ πιστοί, ποὺ τὴν ὥρα ἐκείνη μυστικὰ εἰκονίζουν τὰ χερουβὶμ καὶ ὑμνοῦν τὴ ζωοποιὸ Τριάδα μὲ τὸν τρισάγιο ὕμνο, προτρέπονται νὰ ἀποθέσουν κάθε βιοτικὴ μέριμνα γιὰ νὰ ὑπο-
δεχθοῦν τὸν βασιλέα τῶν ὅλων. Τότε ὁ ἱερέας διαβάζει μιὰ εὐχή, στὴν ὁ ποία ἀναφέρει ὅτι ὁ Χριστὸς εἶναι «ὁ προσφέρων καὶ προσφερόμενος καὶ προσδεχόμενος καὶ διαδιδόμενος». Ὁ Χρι στὸς προσφέ-
ρει τὴν ἀναίμακτη θυσία τῆς θείας Εὐχαριστίας. Ὁ Χριστὸς καὶ προσφέρεται ὡς τὸ ἄμωμο θύμα. Αὐτὸς καὶ προσδέχεται τὴ θυσία καὶ διαδίδεται στοὺς πιστούς, γιὰ νὰ Τὸν μεταλάβουν ὡς τροφὴ οὐράνια καὶ ζωηφόρα. Ὁ Χριστὸς λοιπὸν εἶναι ποὺ προσφέρει τὴ θυσία «ἡμῖν ἀοράτως συνών», καθώς, χωρὶς νὰ φαίνεται, βρίσκεται μαζί μας στὴ θεία Λειτουργία. «Πάρεστιν ὁ Χριστός», λέγει ὁ ἱερὸς Χρυσόστομος. Παρευρίσκεται ὁ Χριστὸς σὲ κάθε θεία Λειτουργία. Αὐτὸς ποὺ παρέθεσε ἐκείνη τὴν τράπεζα τοῦ Μυστικοῦ  δείπνου, ὁ Ἴδιος καὶ τώρα παραθέτει καὶ τὴν τράπεζα τῆς θείας  Εὐχαριστίας. Διότι δὲν εἶναι ἄνθρωπος Αὐτὸς ποὺ κάνει τὰ προκείμενα Δῶρα νὰ γίνουν Σῶμα καὶ
Αἷμα Χριστοῦ, ἀλλὰ ὁ ἴδιος ὁ Χριστός, ποὺ σταυρώθηκε γιὰ μᾶς. Καθὼς μελετοῦμε τὰ ἱερὰ κείμενα τῶν  ἁγίων Εὐαγγελίων, ποὺ διηγοῦνται τὴν παράδοση τῶν φρικτῶν Μυστηρίων, μακαρίζουμε τοὺς ἁγίους Ἀποστόλους τοῦ Κυρίου, ποὺ ἀξιώθηκαν νὰ συμμετάσχουν στὸ Μυστικὸ Δεῖπνο, ποὺ ἔζησαν
σ’ ἐκείνη τὴν ἱερὴ ἀτμόσφαιρα καὶ μοναδικὴ ὥρα, ποὺ εἶδαν τὸν Κύριο νὰ λειτουργεῖ, Τὸν ἄκουσαν νὰ τοὺς καλεῖ μὲ τὰ συγκλονιστικὰ λόγια του «λάβετε φάγετε· τοῦτό ἐστι τὸ σῶμά μου… πίετε ἐξ αὐτοῦ πάντες· τοῦτο γάρ ἐστι τὸ αἷμά μου…»· καὶ μὲ βαθιὰ κατάνυξη καὶ μεταρσιωμένη  ψυχὴ προσῆλθαν καὶ μετέλαβαν ἀπὸ τὰ ἄχραντα χέρια του τὰ θεῖα Μυστήρια. Τὰ σκεπτόμαστε, τὰ μελετοῦμε ὅλα αὐτὰ καὶ μὲ εὐλαβὴ διάθεση ἐκφράζουμε ἕναν ἅγιο πόθο· νὰ βρισκόμασταν καὶ μεῖς ἐκεῖ! Ἀλλὰ ὁ ἱερὸς Χρυσόστομος ἀπαντᾶ στὸν πόθο μας μὲ τὸ συγκλονιστικό του λόγο: «Πιστεύσατε τοίνυν, ὅτι καὶ νῦν ἐκεῖνο τὸ δεῖπνόν ἐστιν, ἐν ᾧ καὶ αὐτὸς ἀνέκειτο. Οὐδὲν γὰρ ἐκεῖνο τούτου διε-
νήνοχεν». Πιστέψτε λοιπὸν ὅτι καὶ τώρα ἔχουμε ἐκεῖνο τὸ δεῖπνο στὸ ὁποῖο καὶ Ἐκεῖνος παρεκάθισε. Διότι σὲ τίποτε δὲν διαφέρει ἐκεῖνο ἀπὸ αὐτό. Πράγματι! Δὲν ὑπάρχει καμιὰ διαφορά.
 Καὶ τότε ὁ Χριστὸς παρέθεσε τὸ δεῖπνο, καὶ τώρα ὁ Χριστός. Καὶ τότε τὸ σῶμα καὶ τὸ αἷμα του κοινώνησαν οἱ μαθητές, καὶ τώρα τὸ ἴδιο σῶμα καὶ τὸ ἴδιο αἷμα κοινωνοῦμε καὶ ἐμεῖς. Καὶ τότε ὁ Χριστὸς κοινώνησε τοὺς μαθητές, ὅ πως δείχνουν καὶ οἱ σχετικὲς ἁγιογραφίες στοὺς ἱεροὺς Να-
ούς μας, καὶ τώρα ὁ Χριστὸς μᾶς κοινωνεῖ. Ναί! Ὁ Χριστὸς μᾶς κοινωνεῖ. Ἂς μὴ μᾶς πλανοῦν τὰ μάτια μας. «Ὅταν τὸν ἱερέα ἐπιδιδόντα σοι ἴδῃς, μὴ τὸν ἱερέα νόμιζε τὸν τοῦτο ποιοῦντα, ἀλλὰ τὴν τοῦ Χριστοῦ χεῖρα εἶναι τὴν ἐκτεινομένην», διδάσκει ὁ χρυσορρήμων Πατήρ. Ὅταν δεῖς τὸν ἱερέα νὰ σοῦ μεταδίδει τὴ θεία Κοινωνία, μὴ νομίζεις ὅτι αὐτὸ τὸ κάνει ὁ ἱερέας, ἀλλὰ νὰ βλέπεις τὸ χέρι τοῦ Χριστοῦ νὰ ἁπλώνεται γιὰ νὰ σὲ κοινωνήσει! Ὁ Χριστὸς εἶναι παρὼν σὲ κάθε θεία
Λειτουργία! Ὁ Χριστὸς λειτουργεῖ! Ὁ Χριστὸς μᾶς κοινωνεῖ. Γι’ αὐτὸ καὶ ὁ ἅγιος Κύριλλος Ἀλεξανδρείας μὲ ἐνθουσιασμὸ μᾶς προτρέπει: «Συνδράμωμεν ἐπὶ τὸ μυστικὸν δεῖπνον». Ἂς τρέξουμε ὅλοι μαζὶ στὸ Δεῖπνο τὸ Μυστικό. «Χριστὸς ἡ μᾶς σήμερον ἑστιᾶται, Χριστὸς ἡμῖν
σή μερον διακονεῖ, Χριστὸς ἀναπαύει ὁ φι λάνθρωπος». Ὁ Χριστὸς σήμερα μᾶς στρώνει τραπέζι καὶ μᾶς φιλοξενεῖ, ὁ Χριστὸς σήμερα μᾶς διακονεῖ, ὁ Χριστὸς μᾶς ἀναπαύει καὶ ξεκουράζει τὶς ψυχές μας, ὁ μόνος φιλάνθρωπος. Δέος ἱερό, ἅγιος φόβος καὶ βαθιὰ χαρὰ πλημμυρίζουν τὴν ψυχή μας μπροστὰ σ’ αὐτὴ τὴν πραγματικότητα. Ποιὰ τιμὴ μᾶς γίνεται! Νὰ συμμετέχουμε στὴν τράπεζα
ποὺ ὁ Χριστὸς μᾶς παραθέτει! Μὴν ἀδικοῦμε λοιπὸν τὸν ἑαυτό μας. Νὰ ἀγωνιζόμαστε συστηματικά, ὥστε νὰ εἴμαστε ἕτοιμοι, μὲ τὴν ἄδεια τοῦ Πνευματικοῦ μας, νὰ μεταλαμβάνουμε ὅσο τὸ δυνατὸν συχνότερα τὰ ἄχραντα Μυστήρια! Νὰ συναισθανόμαστε τὸ ὕψος τῶν τελουμένων, μὴ στεκόμαστε ψυχροὶ καὶ ἀ συγκίνητοι κατὰ τὶς ἱερότατες στιγμὲς τῆς θείας Λειτουργίας! Ἡ συμμετοχή μας στὴ θεία Λειτουργία δὲν εἶναι τυπικὸ θρησκευτικὸ καθῆκον, εἶναι ἡ ζωή μας. Γι’ αὐ τὸ μὴν καθυστε-
ροῦμε νὰ προσέλθουμε στὸ Ναὸ καὶ ποτὲ νὰ μὴν ἀπουσιάζουμε! Ἐκεῖ εἶναι ὁ Χριστός. Ἐκεῖ ὁ Δεῖπνος ὁ Μυστικός. Ἐκεῖ ἡ νίκη κατὰ τῆς ἁμαρτίας, ἡ συντριβὴ τοῦ θανάτου, ἡ αἰώνια δόξα, ἡ
χαρὰ καὶ ἡ ζωή.

ΠΗΓΗ: ΑΠΟ ΤΟ ΟΡΘΟΔΟΞΟ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟ
ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ Ο ΣΩΤΗΡ.