Σπερνά Νοέμβρη …

Νοέμβριος ...




Αντρειωμένος ο καιρός σ’ Αρχαγγελίτη μήνα
σπέρνει ελπίδας φύτρωμα από τα χρόνια εκείνα,





που ζούσανε οι άνθρωποι φτωχά και αδελφωμένα
μονάστηρο το σπίτι τους τα μάτια υψωμένα ...





Κοσμάς Γιατρός και Δαμιανός, αδέλφια απ’την Ασία,
πένητες επισκέπτονται, δωρίζουν θεραπεία.
Δυό κάρες τίμιες κρατούν, Δαβίδ και της Ελένης,
καρφί τ’ αχείλι άγγιξε κόρης βασανισμένης.



Εσπερινός των Ταξιαρχών, ανοίξαν τα ουράνια,
για να κατέβουν Στρατηγοί να διώξουν την ορφάνια.
Όρθρος και ωδή στο Μιχαήλ, θαύμα του Μανταμάδου,
στώμεν καλώς ! ακούγεται στα πρόθυρα του Άδου.



Οι Μοναχές τον Έφορο Αιγίνης αγρυπνούνε,
στη Σουρωτή τα σήμαντρα για Αρσένιο βαρούνε.
Κι ο Αη Μηνάς εμήνυσε σ’ ανάγκης διαβατάρη
Πατριάρχη Ελεήμονος το πάπλωμα να πάρει.





Άφθαρτο χέρι ευλογεί, Στόμα Χρυσό μιλάει,
έρχου και ίδε, Φίλιππος λέει και ακολουθάει.
Χριστός Γεννάται, ψάλλετε λαοί και ανυμνείτε !
Σαράντα είν’ οι Λειτουργιές…Όλοι αναπαυθείτε !









Φώτισον σκότος, Κύριε , λέω στην προσευχή μου,
ο Παλαμάς θεολογεί, ανάβλεψε, ψυχή μου !
Βαγγέλιο πρώτο έγραψε ο πρώην ο τελώνης
Και συ, Γραία αγράμματη, πώς στέκεις και βουρκώνεις;





Η Παναγιά μας τριών ετών στα Άγια θα εισέλθει,
δώδεκα χρόνια ο Γαβριήλ θα’ ρχεται να την τρέφει.
Λαμπάδες προπορεύονται, δοξάζουν τη Μαρία
κι οι Άγγελοι θαυμάζουνε Θεού Οικονομία.





Μπροστά στην Κόρη του Σινά πάνσοφοι ρητορεύουν,
μα εκείνη εκ Πνεύματος μιλά και στο Χριστό πιστεύουν.
Ο Στυλιανός κρατά παιδί και στείρες θεραπεύει,
στη Σπάρτη ο Όσιος Νίκωνας Μετάνοια γυρεύει.


Στην Πάτρα έχουνε γιορτή, απ άκρη σ άκρη απλώνει,
Πρωτόκλητο ο άπιστος ανάποδα σταυρώνει.
Πομπή μεγάλη ακολουθεί τον Άγιο και πάλι,
πομπή για τον Προστάτη τους κι όχι για καρναβάλι.





Νοέμβρη αντρείεψε ο καιρός, τα λιόπανα στρωμένα,
μια χούφτα ελπίδας σκόρπισε, σπερνά ευλογημένα…





Νώντα Σκοπετέα
Από την συλλογή στιχουργημάτων με τίτλο :
Του Μηνού η ψυχή