Υπάρχουν πολλοί "μεριμνώντες και τυρβάζοντες περί πολλά", με απροσδόκητα και πολλά κενά στην κατά τα άλλα διαφημιζόμενη παιδεία τους, οι οποίοι μιλώντας για τη θαυματοποιϊα του Χριστού, την οποία και σαφώς δεν παραδέχονται, αναφέρονται σε υποβολές, αυθυποβολές, αυτοπεποιθήσεις κλπ.
Αν και σε περιπτώσεις άγχου, ελαφρών φοβιών, κάποιων επιβλαβών συνηθειών κλπ, η αυτοπεποίθηση,η αυθυοποβολή, η υποβολή που ασκεί πάνω μας ένας έμπιστος άνθρωπος, ισχυρού χαρακτήρος, η ακόμη και η επιβολή στον εαυτό μας, μπορούν να παίξουν προσωρινό ανασταλτικό ρόλο,τι έχουν να μας πουνοι συγκεκριμένοι αμφισβητίες για τις θεραπείες τυφλών, χωλών, παράλυτων, κωφάλαλων, λεπρών κλπ. που επιτέλεσε ο Χριστός; Με υποβολ, πίστη στον εαυτό τους, ξαναβρήκαν το φως τους, τη μιλιά τους, τα χαμένα μέλη του σώματός τους η ακόμη επανήλθαν στη ζωή; Γελοίο και να το σκεφθεί κανείς! Έτσι καταντάει ο άνθρωπος που αρνείται να πιστέψει στο θαύμα που βλέπει μπροστά του, δέιχνοντας την κακότητα της προαίρεσής του.
Είναι τελικά η συγκεκριμένη πίστη στο συγκεκριμένο πρόσωπο, δηλαδή τον Ιησού Χριστό, τον Υιό του Θεού και Θεό εκείνη που θαυματουργεί και όχι μια αφηρημένη πίστη σε "κάποιον", "κάπου". Αυτή την πίστη είχαν και αυτοί που μετέφεραντν παράλυτο του αυριανού Ευαγγελίου, γιατί όχι και ο παράλυτος.
ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΤΟ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟ ΦΥΛΛΑΔΙΟ
ΦΩΝΗ ΚΥΡΙΟΥ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου