Όταν ο όρκος αναφέρεται ως υπόσχεση στον Θεό, έχων σχέση με την πνευματική πορεία του ορκισθέντος- όπως εν προκειμένω του μοναχού- τότε ο υποσχεθείς πρέπει να σηκώση το βάρος των υποσχέσεων του, μένων πιστός στους όρκους- υποσχέσεις, τους οποίους έδωσε. Δυστυχώς, ομολογεί ο Μ.Βασίλειος, "τούτο πάνυ ολίγοις των εις ημετέραν γνώσιν ηκόντων κατόρθωται".
Στην Ακολουθία του Μεγάλου και Αγγελικού Σχήματος υπάρχουν, όπως είναι γνωστό, οι ερωταποκρίσεις μεταξύ του Αρχιερέως η του Ιερομονάχου και του χειροθετουμένου. Μεταξύ άλλων τίθενται και τα εξής ερωτήματα: " Αποτάσση τω κόσμω και τοις εν τω κόσμω, κατά την εντολήν του Κυρίου; Σώζεις μέχρι θανάτου την υπακοήν τω προεστώτι, και πάση τη εν Χριστώ αδελφότητι; Φυλάττεις σε αυτόν εν παρθενία και σωφροσύν, και ευλάβεια;" κ.ο.κ Και απαντά ο χειροθετούμενος:
"Ναι του Θεού συνεργούντος, τίμιε πάτερ". Η απάντηση αυτή είναι όρκος- υπόσχεση, τον οποίο καλείται ο χειροθετηθείς να τηρήση.
Ο Μέγας Βασίλειος στον 19 κανόνα του αναφέρεται στην προαναφερθείσα υπόσχεση των μοναχών: " Ανδρών δε ομολογίας ουκ έγνωμεν, πλήν ει μη τινες εαυτούς τω τάγματι των μοναζόντων εγκατηρίθμησαν.. Πλήν και επ' εκείνων, εκείνο ηγούμαι προηγείσθαι προσήκειν, ερωτάσθαι αυτούς, και λαμβάνεσθαι την παρ'αυτών ομολογίαν εναργή ώστε επαιδάν μετατίθενται προς τον φιλόσαρκον και ηδονικόν βίο, υπάγειν αυτούς τω των πορνευόντων επιτιμίω." Ο όρος "ομολογία" αναφέρεται στην υπόσχεση ισόβιου ενστερνισμούτου μοναχικού βίου. Η ομολογία εμπεριέχει τα χαρακτηριστικά του παρθενικού βίου, τα οποία υποχρεούται να ακολουθή ισοβίως ο υποσχεθείς αυτά. Η υπόσχεση είναι θεμιτή και δεν λογίζεται ως όρκος. Συνιστά διαβεβαίωση η καλύτερα δέσμευση του υποψήφιου μοναχού ότι θα παραμείνη εν τη μοναχική πολιτεία ισοβίως.
ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ
Ο ΟΡΚΟΣ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΙΕΡΟΥΣ ΚΑΝΟΝΕΣ
ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΓΙΟΠΑΤΕΡΙΚΗ ΠΑΡΑΔΟΣΗ
ΤΟΥ ΑΡΧΙΜ. ΚΥΡΙΛΛΟΥ ΚΩΣΤΟΠΟΥΛΟΥ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου