Είναι αλήθεια ότι πολλές, μα πολλές φορές, ο άνθρωπος στη ζωή του αντιμετωπίζει δυσκολίες, λυπάται, ίσως και αγανακτεί από την συμπεριφορά του περιβάλλοντος και της οικογενείας του καμιά φορά, της
συζύγου, των παιδιών, της εργασίας του, του άγχους, των αναγκών και τόσων άλλων που έχουν προστεθεί στην καθημερινή ζωή του ταλαίπωρου «σύγχρονου ανθρώπου».
Έτσι πολλοί χριστιανοί καταλήγουν να βλασφημούν τους γύρω τους πάνω στην εργασία τους, ή ακόμα και πολύ ευκολότερα «χάριν αστειότητος» δεν διστάζουν να βάζουν στο στόμα τους το όνομα του
Χριστού μας, της Παναγίας μητρός του και του Τιμίου Σταυρού.
Με πολύ συντομία θα αναφέρουμε ότι: Ο Χριστός που σταυρώθηκε για μας, σήκωσε το βάρος των αμαρτιών μας, ελέησε, θαυματούργησε, «θεραπεύων πάσαν νόσον εν τω λαώ», σύρθηκε στο Σταυρό σαν
έσχατος των κακούργων τότε στα ρωμαϊκά χρόνια, και σήμερα ξανασταυρώνεται από μας τους σύγχρονους χριστιανούς με τη βλασφήμια.
Η Παναγία, η Πάναγνος Μητέρα του Χριστού και όλου του κόσμου, που σκέπει και προστατεύει συνεχώς εμάς ειδικά τους Έλληνες στις δύσκολες ιστορικές στιγμές του έθνους μας, ατομικά και για τις
οικογένειες μας, βλασφημείται με μεγάλη ευκολία και πολλές φορές «χάριν παιδιας».
Ο Τίμιος Σταυρός, το πιο αγαπημένο σύμβολο των Χριστιανών και του Χριστιανισμού, «το ξύλον το ζων» που από σύμβολο οδύνης, ντροπής και καταδίκης των κακούργων έγινε το Σύμβολο του
Χριστιανισμού με τη σταυρική θυσία του Χριστού, βλασφημείται εύκολα χωρίς ντροπή και λογική.
Αλήθεια σε τι μας έφταιξε ο Σταυρός και βλασφημείται; Ερώτημα που απευθύνεται μ’ αυτό το μήνυμα σε όλους τους βλάσφημους Χριστιανούς.
Αγαπητοί μου Έλληνες Χριστιανοί, ακόμα και φόνο μπορεί να συγχωρέσει ο Θεός, όχι όμως την βλασφημία. «Δια τούτο λέγω υμίν πάσα αμαρτία αφεθήσεται τοις ανθρώποις. Βλάσφημον ου συγχωρεί ο
Θεός, ούτε εν τω νυν αιώνι ούτε εν τω μέλλοντι» (Ματθ. 12, 31-32 και Μάρκου 3, 29).
Από τα ανωτέρα λόγια του Χριστού όλοι μας ας σκεφθούμε και ας προβληματισθούμε ούτως ώστε να αποβάλουμε το θανάσιμο αμάρτημα της βλασφημίας.
Ας σημειώσουμε ότι ούτε ο Σατανάς ούτε φυσικά και τα ζώα βλασφημούν τα θεία. Μόνον ο άνθρωπος.
Η μετάνοια δεν έχει χρονικά όρια.
Είναι διαχρονική και πάντα περιμένει να χτυπήσουμε την πόρτα της, γιατί όπως λέει κι ο ποιητής, «όταν αγαπάς συγχωρείς, κι όταν συγχωρείς, έχεις δικαίωμα να σ’ αγαπούν».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου