Κυριακή 31 Μαρτίου 2013

ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ

Β΄ Κυριακή των Νηστειών

(Μαρκ. β/ 1-12)
Τώ καιρώ εκείνω, εισήλθεν ο Ιησούς εις Καπερναούμ, καί ηκούσθη ότι εις οίκόν εστι. Καί ευθέως συνήχθησαν πολλοί, ώστε μηκέτι χωρείν μηδέ τά πρός τήν θύραν• καί ελάλει αυτοίς τόν λόγον. Καί έρχονται πρός αυτόν, παραλυτικόν φέροντες, αιρόμενον υπό τεσσάρων• Καί μή δυνάμενοι προσεγγίσαι αυτώ διά τόν όχλον, απεστέγασαν τήν στέγην όπου ήν, καί εξορύξαντες χαλώσι τόν κράβαττον, εφ ώ ο παραλυτικός κατέκειτο. Ιδών δέ ο Ιησούς τήν πίστιν αυτών λέγει τώ παραλυτικώ• τέκνον, αφέωνταί σοι αι αμαρτίαι σου. Ησαν δέ τινες τών γραμματέων εκεί καθήμενοι καί διαλογιζόμενοι εν ταίς καρδίαις αυτών• τί ούτος ούτω λαλεί βλασφημίας; Τίς δύναται αφιέναι αμαρτίας ει μή είς ο Θεός;

Καί ευθέως επιγνούς ο Ιησούς τώ πνεύματι αυτού ότι ούτως αυτοί διαλογίζονται εν εαυτοίς, είπεν αυτοίς• τί ταύτα διαλογίζεσθε εν ταίς καρδίαις υμών; Τί εστιν ευκοπώτερον, ειπείν τώ παραλυτικώ, αφέωνταί σου αι αμαρτίαι, ή ειπείν, έγειρε καί άρον τόν κράβαττόν σου καί περιπάτει; Ινα δέ ειδήτε ότι εξουσίαν έχει ο υιός τού ανθρώπου αφιέναι επί τής γής αμαρτίας — λέγει τώ παραλυτικώ• σοί λέγω, έγειρε καί άρον τόν κράβαττόν σου καί ύπαγε εις τόν οίκόν σου. Καί ηγέρθη ευθέως, καί άρας τόν κράβαττον εξήλθεν εναντίον πάντων, ώστε εξίστασθαι πάντας καί δοξάζειν τόν Θεόν λέγοντας ότι ουδέποτε ούτως είδομεν.



Απόδοση στη νεοελληνική:
Τόν καιρό εκείνο, μπήκε πάλι ο Ιησούς στήν Καπερναούμ καί διαδόθηκε ότι βρίσκεται σέ κάποιο σπίτι. Αμέσως συγκεντρώθηκανπολλοί, ώστε δέν υπήρχε χώρος ούτε κι έξω από τήν πόρτα• καί τούς κήρυττε τό μήνυμά του. Ερχονται τότε μερικοί πρός αυτόν, φέρνοντας έναν παράλυτο, πού τόν βάσταζαν τέσσερα άτομα. Κι επειδή δέν μπορούσαν νά τόν φέρουν κοντά στόν Ιησού εξαιτίας τού πλήθους, έβγαλαν τή στέγη πάνω από κεί πού ήταν ο Ιησούς, έκαναν ένα άνοιγμα καί κατέβασαν τό κρεβάτι, πάνω στό οποίο ήταν ξαπλωμένος ο παράλυτος. Οταν είδε ο Ιησούς τήν πίστη τους, είπε στόν παράλυτο• «Παιδί μου, σού συγχωρούνται οι αμαρτίες». Κάθονταν όμως εκεί μερικοί γραμματείς καί συλλογίζονταν μέσα τους• «Μά πώς μιλάει αυτός έτσι, προσβάλλοντας τόν Θεό; Ποιός μπορεί νά συγχωρεί αμαρτίες; Μόνον ένας, ο Θεός».

Αμέσως κατάλαβε ο Ιησούς ότι αυτά σκέφτονται καί τούς λέει• «Γιατί κάνετε αυτές τίς σκέψεις στό μυαλό σας; Τί είναι ευκολότερο νά πώ στόν παράλυτο• “σού συγχωρούνται οι αμαρτίες” ή νά τού πώ, “σήκω, πάρε τό κρεβάτι σου καί περπάτα”; Γιά νά μάθετε λοιπόν ότι ο *Υιός τού Ανθρώπου έχει τήν εξουσία νά συγχωρεί πάνω στή γή αμαρτίες» -λέει στόν παράλυτο• «Σ’ εσένα τό λέω, σήκω, πάρε τό κρεβάτι σου καί πήγαινε στό σπίτι σου». Εκείνος σηκώθηκε αμέσως, πήρε τό κρεβάτι του καί μπροστά σ’ όλους βγήκε έξω, έτσι πού όλοι θαύμαζαν καί δόξαζαν τόν Θεό• «Τέτοια πράγματα», έλεγαν, «ποτέ μέχρι τώρα δέν έχουμε δεί!»

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

Αρχειοθήκη ιστολογίου