Ένα παιδί μπορεί να κρύβει μέσα του ανείπωτες αγωνίες: το βάρος μιας οικογένειας που δυσκολεύεται, ο φόβος του να μην είναι αρκετό, η μοναξιά στο σχολείο. Και συχνά, αντί να μιλήσει, κλείνεται.
Είναι εδώ που όλοι εμείς, οι μεγάλοι, πρέπει να σταθούμε. Να γίνουμε φίλοι, ακροατές, στήριγμα. Να δούμε πέρα από τα χαμόγελα που ίσως κρύβουν τη λύπη, πέρα από τη σιωπή που φωνάζει για βοήθεια.
👉 Αν βλέπεις κάποιο παιδί γύρω σου που μοιάζει σιωπηλό, ανήσυχο, ή αποτραβηγμένο, μην το αγνοήσεις. Ξεκίνα μια κουβέντα, δείξε του ότι δεν είναι μόνο του. Μερικές λέξεις κατανόησης μπορεί να γίνουν η γέφυρα που θα το φέρει πίσω στη χαρά.
🙏 Απευθυνόμαστε και στους νέους: Αν αισθάνεσαι μόνος/η, αν η απελπισία σε κυριεύει, μην φοβηθείς να μιλήσεις. Υπάρχουν άνθρωποι που σε αγαπούν και θέλουν να σε βοηθήσουν.
Το κάθε παιδί αξίζει να έχει φως στη ζωή του. Ας γίνουμε όλοι φορείς αυτού του φωτός. 💡
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου