Από τις θλίψεις μπορούν όλοι οι άνθρωποι να ωφεληθούν σε οποιαδήποτε πνευματική κατάσταση κι αν βρίσκονται.
Ο όσιος Ισαάκ ο Σύρος σημειώνει ότι οι αγωνιστές του καλού αγώνα πειράζονται, για να αυξήσουν τον πνευματικό πλούτο τους* οι αμελείς , για να φυλαχθούν απ' ότι τους βλάπτει * οι κοιμισμένοι , για να ξυπνήσουν * οι απομακρυσμένοι , για να πλησιάσουν στον Θεό * και οι φίλοι του Θεού , για να εισέλθουν στον άγιο οίκο του με παρρησία.
Αλλά στην πράξη δεν ωφελούνται όλοι από τις θλίψεις , διότι δεν τις αντιμετωπίζουν σωστά. Οι θλίψεις είναι αναπόσπαστα συνδεδεμένες με την ελευθερία μας. Είναι μια ευκαιρία που μας δίνεται να αγωνισθούμε και να νικήσουμε . Αν την αρπαξουμε , βγαίνουμε κερδισμένοι και παίρνουμε στεφάνι από τον αγωνοθέτη Κύριο.
Να αναφέρουμε ένα παράδειγμα : το 1879 οι επίσημες εκκλησιαστικές αρχές εξόρισαν τον όσιο Αρχιμανδρίτη πατέρα Ευσέβιο Ματθόπουλο στην απομακρυσμένη Ιερά Μονή Παλαιοκαστρίτσας Κέρκυρας, και ανακλήθηκε το 1882 , ο όσιος Γέροντας την είδε ως ευκαρία που θα τον ωφελούσε πνευματικά και την αξιοποίησε με προσευχή, μελέτη του θείου λόγου, μελέτη του εαυτού του και σύντομη προσπάθεια. Την Αγία Γραφή "την κατέφαγε κυριολεκτικώς". Κυρίως μελετούσε το Ψαλτήρι . " Ο ιερός ψαλτήρ απετέλει , όχι απλώς εντρύφημα , αλλά Θείον οδηγόν του εις την ζωήν της προσευχής, την οποίαν εκεί διήγε". Αντί να πικραθεί και να μελαγχολήσει , ένιωθε στο διάστημα της εξορίας του τόση μεγάλη χαρά, που άλλοτε δεν είχε αισθανθεί σε τέτοιο βαθμό. Γράφει ο ίδιος σε μια επιστολή του:" Πάντα όμως ταύτα υποφέρω αγογγύστως , ή μάλλον ειπείν μετά χαράς , διότι ο Κύριος με παρηγορεί και με δυναμώνει , και εις τούτο βλέπω φανεράν την χάριν αυτού".
Αλλά τέτοιες πνευματικές ευκαιρίες δεν τις αρπάζουν όλοι οι άνθρωποι. . Υπάρχουν πολλοί που χάνουν την ειρήνη τους , πικραίνονται , αγανακτούν και διαμαρτύρονται , διότι δεν ερμηνεύουν σωστά το γιατί επιτρέπει ο θεός τις θλίψεις.
ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ "ΣΤΗΡΙΞΕ ΜΕ ΟΤΑΝ ΛΥΓΙΖΩ "
ΤΟΥ ΑΒΡΑΑΜ ΚΟΚΚΑΛΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου