Δευτέρα 24 Μαρτίου 2014

ΕΥΓΝΩΜΟΣΥΝΗ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΗΡΩΕΣ




 Κάθε φορά που γιορτάζουμε την επέτειο της εθνικής μας παλιγγενεσίας κι έρχονται στην μνήμη της καρδιάς μας τα κατορθώματα των ηρώων του 1821, νιώθουμε τα στήθη μας να φουσκώνουν από εθνική υπερηφάνεια για τους προγόνους μας. Μια χούφτα άνθρωποι ήταν όλοι κι όλοι οι Έλληνες τότε. Κι όμως πήραν την ηρωική απόφαση,  ορκίστηκαν κάτω από το Λάβαρο της Κοιμήσεως της Θεοτόκου στην Αγία Λαύρα με σύνθημα "ελευθερία ή θάνατος" και ρίχτηκαν στον τιτάνιο αγώνα για την αποτίναξη του τουρκικού ζυγού.
  Δεν περίμεναν βοήθεια από ξένες δυνάμεις. Ο πόθος και το πάθος για την ελευθερία τους παρακίνησε στον μεγάλο ξεσηκωμό εναντίον των τυράννων Τούρκων. Μόνη τους ελπίδα είχαν τον παντοδύναμο Κύριο.
  Γι'αυτό και όταν ορκίστηκαν στην Αγία Λαύρα όλοι οι οπλαρχηγοί μετέλαβαν των Αχράντων Μυστηρίων και με την πίστη στην βοήθεια και χάρη του Θεού ξεκίνησαν τον δύσκολο και ηρωικό αγώνα για την ελευθερία της Πατρίδας.
  Και σε όλες τις κρίσιμες στιγμές του αγώνα πάλι κατέφευγαν στη θεία βοήθεια για να εμψυχωθούν. Όταν κάποτε είχε μένει μόνος του έξω από την Τρίπολη ο Γέρος του .  Μοριά Θεόδωρος Κολοκοτρώνης, μπήκε μέσα στο ναό της Παναγίας στο χωριό Χρυσοβίτσι και κλαίγοντας παρακάλεσε την Παναγία: "Παναγία μου, βοήθησε και τούτη τη φορά τους Έλληνες δια να εμψυχωθούν ". Και το θαύμα έγινε. Σε λίγο συγκεντρώθηκαν αγωνιστές και με ηρωικούς αγώνες κυρίευσαν και απελεθέρωσαν την Τρίπολη.
  Αλλά και ο θρυλικός μπουρλοτιέρης Κωνσταντίνος Κανάρης και τα παλληκάρια του πρώτα κοινωνούσαν των Αχράντων Μυστηρίων και κατόπιν επιχειρούσαν τις ριψοκίνδυνες αποστολές τους ανάμεσα στις τουρκικές αρμάδες.
  Όλοι δε οι οπλαρχηγοί και οι καπεταναίοι στα φλάμπουρά τους είχαν αναρτημένο πάντοτε και το σημείο του Τιμίου Σταυρού, από τον οποίο έπαιρναν δύναμη για να απομακρύνουν από τον γαλανό ουρανό της Ελλάδας την ερυθρά ημισέληνο.
  Επί επτά χρόνια χτυπούσαν  το θεριό , που με τα πλοκάμια του σφιχτόδενε το σώμα της Πατρίδας . Επί χρόνια πότιζαν με το αίμα τους το χώμα της Ελλάδος. Επί επτά χρόνια τα κόκκαλα των αγωνιστών σκορπίζονταν στα βουνά και στα φαράγγια για την ελευθερία του τόπου από τον Ασιάτη κατακτητή.
  Πέρασαν 193 χρόνια από τον Μάρτιο του '21 από τότε που είπαν αποφασιστικά το "ελευθερία ή θάνατος"  οι πρόγονοί μας και θυσιάστηκαν για την ελεύθερία μας. Και στα ιερά τους κόκκαλα θεμελιώθηκε το κράτος του νέου Ελληνισμού, το οποίο στην πρώτη του Εθνική Συνέλευση στις 15 Ιανουαρίο 1822 διακήρυξε: Ο ύψιστος Θεός μας βοήθησε, καίτοι όχι ικανά προετοιμασμένους εις το τοιούτον μέγα τω όντι επιχείρημα..."
  Γι'αυτό και είναι χρέος επιτακτικό όλων μας να διορθώνουμε τα λάθη των ηγετών μας. Να συστρατεύουμε στον αγώνα για την εκπλήρωση του Τάματος και με κάθε τρόπο, και με τα λόγια και με τα έργα μας , να εκφράζουμε την ευγνωμοσύνη μας και προς τον Κύριο και προς του αγωνιστές που έχυσαν το αίμα τους για να απολαμβάνουμε εμείς την ελευθερία.

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΤΟ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΌ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ
Ο ΣΩΤΗΡ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

Αρχειοθήκη ιστολογίου